dissico

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

dissicō (present infinitive dissicāre, perfect active dissicāvī, supine dissicātum); first conjugation

  1. Alternative form of dissecō

Conjugation[edit]

   Conjugation of dissicō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present dissicō dissicās dissicat dissicāmus dissicātis dissicant
imperfect dissicābam dissicābās dissicābat dissicābāmus dissicābātis dissicābant
future dissicābō dissicābis dissicābit dissicābimus dissicābitis dissicābunt
perfect dissicāvī dissicāvistī dissicāvit dissicāvimus dissicāvistis dissicāvērunt,
dissicāvēre
pluperfect dissicāveram dissicāverās dissicāverat dissicāverāmus dissicāverātis dissicāverant
future perfect dissicāverō dissicāveris dissicāverit dissicāverimus dissicāveritis dissicāverint
passive present dissicor dissicāris,
dissicāre
dissicātur dissicāmur dissicāminī dissicantur
imperfect dissicābar dissicābāris,
dissicābāre
dissicābātur dissicābāmur dissicābāminī dissicābantur
future dissicābor dissicāberis,
dissicābere
dissicābitur dissicābimur dissicābiminī dissicābuntur
perfect dissicātus + present active indicative of sum
pluperfect dissicātus + imperfect active indicative of sum
future perfect dissicātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present dissicem dissicēs dissicet dissicēmus dissicētis dissicent
imperfect dissicārem dissicārēs dissicāret dissicārēmus dissicārētis dissicārent
perfect dissicāverim dissicāverīs dissicāverit dissicāverīmus dissicāverītis dissicāverint
pluperfect dissicāvissem dissicāvissēs dissicāvisset dissicāvissēmus dissicāvissētis dissicāvissent
passive present dissicer dissicēris,
dissicēre
dissicētur dissicēmur dissicēminī dissicentur
imperfect dissicārer dissicārēris,
dissicārēre
dissicārētur dissicārēmur dissicārēminī dissicārentur
perfect dissicātus + present active subjunctive of sum
pluperfect dissicātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present dissicā dissicāte
future dissicātō dissicātō dissicātōte dissicantō
passive present dissicāre dissicāminī
future dissicātor dissicātor dissicantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives dissicāre dissicāvisse dissicātūrum esse dissicārī dissicātum esse dissicātum īrī
participles dissicāns dissicātūrus dissicātus dissicandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
dissicandī dissicandō dissicandum dissicandō dissicātum dissicātū