doenlijk

Dutch

Etymology

From Middle Dutch doenlike. Equivalent to doen +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdun.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: doen‧lijk

Adjective

doenlijk (comparative doenlijker, superlative doenlijkst)

1. doable, achievable, possible.

Inflection

Declension of doenlijk
uninflected	doenlijk
inflected	doenlijke
comparative	doenlijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		doenlijk	doenlijker	het doenlijkst het doenlijkste
indefinite	m./f. sing.	doenlijke	doenlijkere	doenlijkste
	n. sing.	doenlijk	doenlijker	doenlijkste
	plural	doenlijke	doenlijkere	doenlijkste
definite		doenlijke	doenlijkere	doenlijkste
partitive		doenlijks	doenlijkers	—

Derived terms

• doenlijkheid
• ondoenlijk