dualizmus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 07:38, 7 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

Etymology

From scientific Latin dualismus.[1] With -izmus ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈduɒlizmuʃ]
  • Hyphenation: du‧a‧liz‧mus

Noun

dualizmus (plural dualizmusok)

  1. dualism

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative dualizmus dualizmusok
accusative dualizmust dualizmusokat
dative dualizmusnak dualizmusoknak
instrumental dualizmussal dualizmusokkal
causal-final dualizmusért dualizmusokért
translative dualizmussá dualizmusokká
terminative dualizmusig dualizmusokig
essive-formal dualizmusként dualizmusokként
essive-modal
inessive dualizmusban dualizmusokban
superessive dualizmuson dualizmusokon
adessive dualizmusnál dualizmusoknál
illative dualizmusba dualizmusokba
sublative dualizmusra dualizmusokra
allative dualizmushoz dualizmusokhoz
elative dualizmusból dualizmusokból
delative dualizmusról dualizmusokról
ablative dualizmustól dualizmusoktól
non-attributive
possessive - singular
dualizmusé dualizmusoké
non-attributive
possessive - plural
dualizmuséi dualizmusokéi
Possessive forms of dualizmus
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. dualizmusom dualizmusaim
2nd person sing. dualizmusod dualizmusaid
3rd person sing. dualizmusa dualizmusai
1st person plural dualizmusunk dualizmusaink
2nd person plural dualizmusotok dualizmusaitok
3rd person plural dualizmusuk dualizmusaik

References

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN