Spanish[edit]
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /enraˈfaɾ/ [ẽn.raˈfaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: en‧ra‧far
enrafar (first-person singular present enrafo, first-person singular preterite enrafé, past participle enrafado)
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Conjugation[edit]
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of enrafar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
with infinitive enrafar
|
dative
|
enrafarme
|
enrafarte
|
enrafarle, enrafarse
|
enrafarnos
|
enrafaros
|
enrafarles, enrafarse
|
accusative
|
enrafarme
|
enrafarte
|
enrafarlo, enrafarla, enrafarse
|
enrafarnos
|
enrafaros
|
enrafarlos, enrafarlas, enrafarse
|
|
with gerund enrafando
|
dative
|
enrafándome
|
enrafándote
|
enrafándole, enrafándose
|
enrafándonos
|
enrafándoos
|
enrafándoles, enrafándose
|
accusative
|
enrafándome
|
enrafándote
|
enrafándolo, enrafándola, enrafándose
|
enrafándonos
|
enrafándoos
|
enrafándolos, enrafándolas, enrafándose
|
|
with informal second-person singular tú imperative enrafa
|
dative
|
enráfame
|
enráfate
|
enráfale
|
enráfanos
|
not used
|
enráfales
|
accusative
|
enráfame
|
enráfate
|
enráfalo, enráfala
|
enráfanos
|
not used
|
enráfalos, enráfalas
|
|
with informal second-person singular vos imperative enrafá
|
dative
|
enrafame
|
enrafate
|
enrafale
|
enrafanos
|
not used
|
enrafales
|
accusative
|
enrafame
|
enrafate
|
enrafalo, enrafala
|
enrafanos
|
not used
|
enrafalos, enrafalas
|
|
with formal second-person singular imperative enrafe
|
dative
|
enráfeme
|
not used
|
enráfele, enráfese
|
enráfenos
|
not used
|
enráfeles
|
accusative
|
enráfeme
|
not used
|
enráfelo, enráfela, enráfese
|
enráfenos
|
not used
|
enráfelos, enráfelas
|
|
with first-person plural imperative enrafemos
|
dative
|
not used
|
enrafémoste
|
enrafémosle
|
enrafémonos
|
enrafémoos
|
enrafémosles
|
accusative
|
not used
|
enrafémoste
|
enrafémoslo, enrafémosla
|
enrafémonos
|
enrafémoos
|
enrafémoslos, enrafémoslas
|
|
with informal second-person plural imperative enrafad
|
dative
|
enrafadme
|
not used
|
enrafadle
|
enrafadnos
|
enrafaos
|
enrafadles
|
accusative
|
enrafadme
|
not used
|
enrafadlo, enrafadla
|
enrafadnos
|
enrafaos
|
enrafadlos, enrafadlas
|
|
with formal second-person plural imperative enrafen
|
dative
|
enráfenme
|
not used
|
enráfenle
|
enráfennos
|
not used
|
enráfenles, enráfense
|
accusative
|
enráfenme
|
not used
|
enráfenlo, enráfenla
|
enráfennos
|
not used
|
enráfenlos, enráfenlas, enráfense
|
Further reading[edit]