ergerlijk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From ergeren (to annoy) +‎ -lijk.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈɛr.ɣər.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: er‧ger‧lijk

Adjective

[edit]

ergerlijk (comparative ergerlijker, superlative ergerlijkst)

  1. annoying, disturbing

Declension

[edit]
Declension of ergerlijk
uninflected ergerlijk
inflected ergerlijke
comparative ergerlijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial ergerlijk ergerlijker het ergerlijkst
het ergerlijkste
indefinite m./f. sing. ergerlijke ergerlijkere ergerlijkste
n. sing. ergerlijk ergerlijker ergerlijkste
plural ergerlijke ergerlijkere ergerlijkste
definite ergerlijke ergerlijkere ergerlijkste
partitive ergerlijks ergerlijkers
[edit]

Descendants

[edit]
  • Negerhollands: ergerlik
  • Petjo: ergerlijk