evenwichtig

Dutch

Etymology

From evenwicht +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌeː.və(n)ˈʋɪx.təx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: even‧wich‧tig

Adjective

evenwichtig (comparative evenwichtiger, superlative evenwichtigst)

1. (of things) balanced
2. (of people) equanimous

Inflection

Declension of evenwichtig
uninflected	evenwichtig
inflected	evenwichtige
comparative	evenwichtiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		evenwichtig	evenwichtiger	het evenwichtigst het evenwichtigste
indefinite	m./f. sing.	evenwichtige	evenwichtigere	evenwichtigste
	n. sing.	evenwichtig	evenwichtiger	evenwichtigste
	plural	evenwichtige	evenwichtigere	evenwichtigste
definite		evenwichtige	evenwichtigere	evenwichtigste
partitive		evenwichtigs	evenwichtigers	—

Synonyms

• (balanced): uitgewogen, gebalanceerd

Derived terms

• evenwichtigheid