færa
Icelandic
Etymology
From Old Norse fœra, from Proto-Germanic *fōrijaną.
Pronunciation
Verb
færa (weak verb, third-person singular past indicative færði, supine fært)
- (transitive, governs accusative) to move (a thing between places), to relocate
- (ditransitive, governs dative and accusative) to hand, give, bring (someone something), present (someone with something)
Conjugation
færa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að færa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
fært | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
færandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég færi | við færum | present (nútíð) |
ég færi | við færum |
| þú færir | þið færið | þú færir | þið færið | ||
| hann, hún, það færir | þeir, þær, þau færa | hann, hún, það færi | þeir, þær, þau færi | ||
| past (þátíð) |
ég færði | við færðum | past (þátíð) |
ég færði | við færðum |
| þú færðir | þið færðuð | þú færðir | þið færðuð | ||
| hann, hún, það færði | þeir, þær, þau færðu | hann, hún, það færði | þeir, þær, þau færðu | ||
| imperative (boðháttur) |
fær (þú) | færið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| færðu | færiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að færast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
færst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
færandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég færist | við færumst | present (nútíð) |
ég færist | við færumst |
| þú færist | þið færist | þú færist | þið færist | ||
| hann, hún, það færist | þeir, þær, þau færast | hann, hún, það færist | þeir, þær, þau færist | ||
| past (þátíð) |
ég færðist | við færðumst | past (þátíð) |
ég færðist | við færðumst |
| þú færðist | þið færðust | þú færðist | þið færðust | ||
| hann, hún, það færðist | þeir, þær, þau færðust | hann, hún, það færðist | þeir, þær, þau færðust | ||
| imperative (boðháttur) |
færst (þú) | færist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| færstu | færisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
færður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
færður | færð | fært | færðir | færðar | færð | |
| accusative (þolfall) |
færðan | færða | fært | færða | færðar | færð | |
| dative (þágufall) |
færðum | færðri | færðu | færðum | færðum | færðum | |
| genitive (eignarfall) |
færðs | færðrar | færðs | færðra | færðra | færðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
færði | færða | færða | færðu | færðu | færðu | |
| accusative (þolfall) |
færða | færðu | færða | færðu | færðu | færðu | |
| dative (þágufall) |
færða | færðu | færða | færðu | færðu | færðu | |
| genitive (eignarfall) |
færða | færðu | færða | færðu | færðu | færðu | |