fergja

Icelandic

Etymology

From Old Norse fergja, from Proto-Germanic *fargijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfɛr.ca/
• Rhymes: -ɛrca

Verb

fergja (weak verb, third-person singular past indicative fergði, supine fergt)

1. (transitive) to push, press

Conjugation

fergja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að fergja
supine (sagnbót)		fergt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fergjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fergi	við fergjum	present (nútíð)	ég fergi	við fergjum
	þú fergir	þið fergið		þú fergir	þið fergið
	hann, hún, það fergir	þeir, þær, þau fergja		hann, hún, það fergi	þeir, þær, þau fergi
past (þátíð)	ég fergði	við fergðum	past (þátíð)	ég fergði	við fergðum
	þú fergðir	þið fergðuð		þú fergðir	þið fergðuð
	hann, hún, það fergði	þeir, þær, þau fergðu		hann, hún, það fergði	þeir, þær, þau fergðu
imperative (boðháttur)	ferg (þú)	fergið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fergðu	fergiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fergjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að fergjast
supine (sagnbót)		fergst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fergjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fergist	við fergjumst	present (nútíð)	ég fergist	við fergjumst
	þú fergist	þið fergist		þú fergist	þið fergist
	hann, hún, það fergist	þeir, þær, þau fergjast		hann, hún, það fergist	þeir, þær, þau fergist
past (þátíð)	ég fergðist	við fergðumst	past (þátíð)	ég fergðist	við fergðumst
	þú fergðist	þið fergðust		þú fergðist	þið fergðust
	hann, hún, það fergðist	þeir, þær, þau fergðust		hann, hún, það fergðist	þeir, þær, þau fergðust
imperative (boðháttur)	fergst (þú)	fergist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fergstu	fergisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fergður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fergður	fergð	fergt		fergðir	fergðar	fergð
accusative (þolfall)	fergðan	fergða	fergt		fergða	fergðar	fergð
dative (þágufall)	fergðum	fergðri	fergðu		fergðum	fergðum	fergðum
genitive (eignarfall)	fergðs	fergðrar	fergðs		fergðra	fergðra	fergðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fergði	fergða	fergða		fergðu	fergðu	fergðu
accusative (þolfall)	fergða	fergðu	fergða		fergðu	fergðu	fergðu
dative (þágufall)	fergða	fergðu	fergða		fergðu	fergðu	fergðu
genitive (eignarfall)	fergða	fergðu	fergða		fergðu	fergðu	fergðu

References

• “fergja” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)