flenna

Faroese

Verb

flenna (third person singular past indicative flenti, third person plural past indicative flent, supine flent)

1. to laugh

Conjugation

Conjugation of flenna (group v-9nn)
infinitive	flenna
supine	flent
participle (a39)1	flennandi	flentur
	present	past
first singular	flenni	flenti
second singular	flennir	flenti
third singular	flennir	flenti
plural	flenna	flentu
	imperative
singular	flenn!
plural	flennið!
1Only the past participle being declined.

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈflɛnːa/
• Rhymes: -ɛnːa

Noun

flenna f (genitive singular flennu, nominative plural flennur)

1. (derogatory) hussy, tart

   Synonyms: gála, gæra, glyðra

Verb

flenna (weak verb, third-person singular past indicative flennti, supine flennt)

1. (transitive, with accusative) to open wide

   Synonym: glenna

Declension

flenna — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að flenna
supine (sagnbót)		flennt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		flennandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég flenni	við flennum	present (nútíð)	ég flenni	við flennum
	þú flennir	þið flennið		þú flennir	þið flennið
	hann, hún, það flennir	þeir, þær, þau flenna		hann, hún, það flenni	þeir, þær, þau flenni
past (þátíð)	ég flennti	við flenntum	past (þátíð)	ég flennti	við flenntum
	þú flenntir	þið flenntuð		þú flenntir	þið flenntuð
	hann, hún, það flennti	þeir, þær, þau flenntu		hann, hún, það flennti	þeir, þær, þau flenntu
imperative (boðháttur)	flenn (þú)	flennið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	flenntu	flenniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

flennast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að flennast
supine (sagnbót)		flennst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		flennandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég flennist	við flennumst	present (nútíð)	ég flennist	við flennumst
	þú flennist	þið flennist		þú flennist	þið flennist
	hann, hún, það flennist	þeir, þær, þau flennast		hann, hún, það flennist	þeir, þær, þau flennist
past (þátíð)	ég flenntist	við flenntumst	past (þátíð)	ég flenntist	við flenntumst
	þú flenntist	þið flenntust		þú flenntist	þið flenntust
	hann, hún, það flenntist	þeir, þær, þau flenntust		hann, hún, það flenntist	þeir, þær, þau flenntust
imperative (boðháttur)	flennst (þú)	flennist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	flennstu	flennisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

flenntur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	flenntur	flennt	flennt		flenntir	flenntar	flennt
accusative (þolfall)	flenntan	flennta	flennt		flennta	flenntar	flennt
dative (þágufall)	flenntum	flenntri	flenntu		flenntum	flenntum	flenntum
genitive (eignarfall)	flennts	flenntrar	flennts		flenntra	flenntra	flenntra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	flennti	flennta	flennta		flenntu	flenntu	flenntu
accusative (þolfall)	flennta	flenntu	flennta		flenntu	flenntu	flenntu
dative (þágufall)	flennta	flenntu	flennta		flenntu	flenntu	flenntu
genitive (eignarfall)	flennta	flenntu	flennta		flenntu	flenntu	flenntu

Derived terms

• flenna út (“to stretch, to distend”)