foclóir

Irish

Etymology

From focal (“word”) +‎ -óir (agent suffix).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈfˠɔklˠoːɾʲ]

Noun

foclóir m (genitive singular foclóra, nominative plural foclóirí)

1. dictionary
2. lexicon
3. vocabulary

Declension

Declension of foclóir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative foclóir foclóirí Vocative a fhoclóir a fhoclóirí Genitive foclóra foclóirí Dative foclóir foclóirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an foclóir na foclóirí Genitive an fhoclóra na bhfoclóirí Dative leis an bhfoclóir don fhoclóir leis na foclóirí

Derived terms

• foclóireacht f (“lexicography”)
• foclóireolaíocht f (“lexicology”)
• foclóirín m (“wordlist, vocabulary, glossary”)
• foclóirí m (“lexicographer”)
• Vicífhoclóir m (“Wiktionary”)

 

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
foclóir	fhoclóir	bhfoclóir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977), “foclóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN