frunąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: frunąc

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From fruwać +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]
 

Verb

[edit]

frunąć impf or pf (perfective pofrunąć, imperfective fruwać)

  1. (intransitive, colloquial or dialectal, Chełmno-Dobrzyń) to fly

Conjugation

[edit]

Perfective:

Conjugation of frunąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive frunąć
future tense 1st frunę fruniemy
2nd fruniesz fruniecie
3rd frunie fruną
impersonal frunie się
past tense 1st frunąłem,
-(e)m frunął
frunęłam,
-(e)m frunęła
frunęłom,
-(e)m frunęło
frunęliśmy,
-(e)śmy frunęli
frunęłyśmy,
-(e)śmy frunęły
2nd frunąłeś,
-(e)ś frunął
frunęłaś,
-(e)ś frunęła
frunęłoś,
-(e)ś frunęło
frunęliście,
-(e)ście frunęli
frunęłyście,
-(e)ście frunęły
3rd frunął frunęła frunęło frunęli frunęły
impersonal frunięto
conditional 1st frunąłbym,
bym frunął
frunęłabym,
bym frunęła
frunęłobym,
bym frunęło
frunęlibyśmy,
byśmy frunęli
frunęłybyśmy,
byśmy frunęły
2nd frunąłbyś,
byś frunął
frunęłabyś,
byś frunęła
frunęłobyś,
byś frunęło
frunęlibyście,
byście frunęli
frunęłybyście,
byście frunęły
3rd frunąłby,
by frunął
frunęłaby,
by frunęła
frunęłoby,
by frunęło
frunęliby,
by frunęli
frunęłyby,
by frunęły
impersonal frunięto by
imperative 1st niech frunę fruńmy
2nd fruń fruńcie
3rd niech frunie niech fruną
anterior adverbial participle frunąwszy
verbal noun frunięcie

Imperfective:

Conjugation of frunąć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive frunąć
present tense 1st frunę fruniemy
2nd fruniesz fruniecie
3rd frunie fruną
impersonal frunie się
past tense 1st frunąłem,
-(e)m frunął
frunęłam,
-(e)m frunęła
frunęłom,
-(e)m frunęło
frunęliśmy,
-(e)śmy frunęli
frunęłyśmy,
-(e)śmy frunęły
2nd frunąłeś,
-(e)ś frunął
frunęłaś,
-(e)ś frunęła
frunęłoś,
-(e)ś frunęło
frunęliście,
-(e)ście frunęli
frunęłyście,
-(e)ście frunęły
3rd frunął frunęła frunęło frunęli frunęły
impersonal frunięto
future tense 1st będę frunął,
będę frunąć
będę frunęła,
będę frunąć
będę frunęło,
będę frunąć
będziemy frunęli,
będziemy frunąć
będziemy frunęły,
będziemy frunąć
2nd będziesz frunął,
będziesz frunąć
będziesz frunęła,
będziesz frunąć
będziesz frunęło,
będziesz frunąć
będziecie frunęli,
będziecie frunąć
będziecie frunęły,
będziecie frunąć
3rd będzie frunął,
będzie frunąć
będzie frunęła,
będzie frunąć
będzie frunęło,
będzie frunąć
będą frunęli,
będą frunąć
będą frunęły,
będą frunąć
impersonal będzie frunąć się
conditional 1st frunąłbym,
bym frunął
frunęłabym,
bym frunęła
frunęłobym,
bym frunęło
frunęlibyśmy,
byśmy frunęli
frunęłybyśmy,
byśmy frunęły
2nd frunąłbyś,
byś frunął
frunęłabyś,
byś frunęła
frunęłobyś,
byś frunęło
frunęlibyście,
byście frunęli
frunęłybyście,
byście frunęły
3rd frunąłby,
by frunął
frunęłaby,
by frunęła
frunęłoby,
by frunęło
frunęliby,
by frunęli
frunęłyby,
by frunęły
impersonal frunięto by
imperative 1st niech frunę fruńmy
2nd fruń fruńcie
3rd niech frunie niech fruną
active adjectival participle frunący frunąca frunące frunący frunące
contemporary adverbial participle frunąc
verbal noun frunięcie

Derived terms

[edit]
verbs

Further reading

[edit]
  • frunąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • frunąć in Polish dictionaries at PWN
  • Antoni Krasnowolski (1879) “frunąć”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 302