fuathaigh

Irish

Etymology

From Middle Irish fúathaigid (“hates, abhors”), from fúath m (“hatred, abhorrence”), from Old Irish úath (“horror”); synchronically, fuath (“hatred”) +‎ -igh.

Verb

fuathaigh (present analytic fuathaíonn, future analytic fuathóidh, verbal noun fuathú, past participle fuathaithe)

1. (transitive) hate

   Fuathaím an fear sin. ― I hate that man.

Conjugation

conjugation of fuathaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	fuathaím	fuathaíonn tú; fuathaír†	fuathaíonn sé, sí	fuathaímid; fuathaíonn muid	fuathaíonn sibh	fuathaíonn siad; fuathaíd†	a fhuathaíonn; a fhuathaíos / a bhfuathaíonn*; a bhfuathaíos*	fuathaítear
	past	d'fhuathaigh mé; d'fhuathaíos / fhuathaigh mé‡; fhuathaíos‡	d'fhuathaigh tú; d'fhuathaís / fhuathaigh tú‡; fhuathaís‡	d'fhuathaigh sé, sí / fhuathaigh sé, sí‡	d'fhuathaíomar; d'fhuathaigh muid / fhuathaíomar‡; fhuathaigh muid‡	d'fhuathaigh sibh; d'fhuathaíobhair / fhuathaigh sibh‡; fhuathaíobhair‡	d'fhuathaigh siad; d'fhuathaíodar / fhuathaigh siad‡; fhuathaíodar‡	a d'fhuathaigh / ar fhuathaigh*	fuathaíodh
	past habitual	d'fhuathaínn / fhuathaínn‡; bhfuathaínn‡‡	d'fhuathaíteá / fhuathaíteá‡; bhfuathaíteᇇ	d'fhuathaíodh sé, sí / fhuathaíodh sé, sí‡; bhfuathaíodh sé, s퇇	d'fhuathaímis; d'fhuathaíodh muid / fhuathaímis‡; fhuathaíodh muid‡; bhfuathaímis‡‡; bhfuathaíodh muid‡‡	d'fhuathaíodh sibh / fhuathaíodh sibh‡; bhfuathaíodh sibh‡‡	d'fhuathaídís; d'fhuathaíodh siad / fhuathaídís; fhuathaíodh siad‡; bhfuathaídís‡‡; bhfuathaíodh siad‡‡	a d'fhuathaíodh / a bhfuathaíodh*	d'fhuathaítí / fhuathaítí‡; bhfuathaít퇇
future		fuathóidh mé; fuathód; fuathóchaidh mé†	fuathóidh tú; fuathóir†; fuathóchaidh tú†	fuathóidh sé, sí; fuathóchaidh sé, sí†	fuathóimid; fuathóidh muid; fuathóchaimid†; fuathóchaidh muid†	fuathóidh sibh; fuathóchaidh sibh†	fuathóidh siad; fuathóid†; fuathóchaidh siad†	a fhuathóidh; a fhuathós; a fhuathóchaidh†; a fhuathóchas† / a bhfuathóidh*; a bhfuathós*; a bhfuathóchaidh*†; a bhfuathóchas*†	fuathófar; fuathóchar†
conditional		d'fhuathóinn; d'fhuathóchainn† / fhuathóinn‡; fhuathóchainn†‡; bhfuathóinn‡‡; bhfuathóchainn†‡‡	d'fhuathófá; d'fhuathóchthᆠ/ fhuathófá‡; fhuathóchthᆇ; bhfuathófᇇ; bhfuathóchthᆇ‡	d'fhuathódh sé, sí; d'fhuathóchadh sé, s토/ fhuathódh sé, sí‡; fhuathóchadh sé, s톇; bhfuathódh sé, s퇇; bhfuathóchadh sé, s톇‡	d'fhuathóimis; d'fhuathódh muid; d'fhuathóchaimis†; d'fhuathóchadh muid† / fhuathóimis‡; fhuathódh muid‡; fhuathóchaimis†‡; fhuathóchadh muid†‡; bhfuathóimis‡‡; bhfuathódh muid‡‡; bhfuathóchaimis†‡‡; bhfuathóchadh muid†‡‡	d'fhuathódh sibh; d'fhuathóchadh sibh† / fhuathódh sibh‡; fhuathóchadh sibh†‡; bhfuathódh sibh‡‡; bhfuathóchadh sibh†‡‡	d'fhuathóidís; d'fhuathódh siad; d'fhuathóchadh siad† / fhuathóidís‡; fhuathódh siad‡; fhuathóchadh siad†‡; bhfuathóidís‡‡; bhfuathódh siad‡‡; bhfuathóchadh siad†‡‡	a d'fhuathódh; a d'fhuathóchadh† / a bhfuathódh*; a bhfuathóchadh*†	d'fhuathófaí; d'fhuathóchtha토/ fhuathófaí‡; fhuathóchtha톇; bhfuathófa퇇; bhfuathóchtha톇‡
subjunctive	present	go bhfuathaí mé; go bhfuathaíod†	go bhfuathaí tú; go bhfuathaír†	go bhfuathaí sé, sí	go bhfuathaímid; go bhfuathaí muid	go bhfuathaí sibh	go bhfuathaí siad; go bhfuathaíd†	—	go bhfuathaítear
	past	dá bhfuathaínn	dá bhfuathaíteá	dá bhfuathaíodh sé, sí	dá bhfuathaímis; dá bhfuathaíodh muid	dá bhfuathaíodh sibh	dá bhfuathaídís; dá bhfuathaíodh siad	—	dá bhfuathaítí
imperative		fuathaím	fuathaigh	fuathaíodh sé, sí	fuathaímis	fuathaígí; fuathaídh†	fuathaídís	—	fuathaítear
verbal noun		fuathú
past participle		fuathaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Synonyms

• is fuath le

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “fuathaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “2 fúathaigid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language