fulaing

Irish

Etymology

From Old Irish fo·loing.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfˠʊlˠən̠ʲ/

Verb

fulaing (present analytic fulaingíonn, future analytic fulaingeoidh, verbal noun fulaingt, past participle fulaingthe) (transitive, intransitive)

1. (transitive, intransitive) bear (put up with), endure, suffer, tolerate
2. (transitive, literary) support
   1. sustain
   2. maintain, provide for

Conjugation

conjugation of fulaing (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	fulaingím	fulaingíonn tú; fulaingír†	fulaingíonn sé, sí	fulaingímid; fulaingíonn muid	fulaingíonn sibh	fulaingíonn siad; fulaingíd†	a fhulaingíonn; a fhulaingíos / a bhfulaingíonn*; a bhfulaingíos*	fulaingítear
	past	d'fhulaing mé; d'fhulaingíos / fhulaing mé‡; fhulaingíos‡	d'fhulaing tú; d'fhulaingís / fhulaing tú‡; fhulaingís‡	d'fhulaing sé, sí / fhulaing sé, sí‡	d'fhulaingíomar; d'fhulaing muid / fhulaingíomar‡; fhulaing muid‡	d'fhulaing sibh; d'fhulaingíobhair / fhulaing sibh‡; fhulaingíobhair‡	d'fhulaing siad; d'fhulaingíodar / fhulaing siad‡; fhulaingíodar‡	a d'fhulaing / ar fhulaing*	fulaingíodh
	past habitual	d'fhulaingínn / fhulaingínn‡; bhfulaingínn‡‡	d'fhulaingíteá / fhulaingíteá‡; bhfulaingíteᇇ	d'fhulaingíodh sé, sí / fhulaingíodh sé, sí‡; bhfulaingíodh sé, s퇇	d'fhulaingímis; d'fhulaingíodh muid / fhulaingímis‡; fhulaingíodh muid‡; bhfulaingímis‡‡; bhfulaingíodh muid‡‡	d'fhulaingíodh sibh / fhulaingíodh sibh‡; bhfulaingíodh sibh‡‡	d'fhulaingídís; d'fhulaingíodh siad / fhulaingídís; fhulaingíodh siad‡; bhfulaingídís‡‡; bhfulaingíodh siad‡‡	a d'fhulaingíodh / a bhfulaingíodh*	d'fhulaingítí / fhulaingítí‡; bhfulaingít퇇
future		fulaingeoidh mé; fulaingeod; fulaingeochaidh mé†	fulaingeoidh tú; fulaingeoir†; fulaingeochaidh tú†	fulaingeoidh sé, sí; fulaingeochaidh sé, sí†	fulaingeoimid; fulaingeoidh muid; fulaingeochaimid†; fulaingeochaidh muid†	fulaingeoidh sibh; fulaingeochaidh sibh†	fulaingeoidh siad; fulaingeoid†; fulaingeochaidh siad†	a fhulaingeoidh; a fhulaingeos; a fhulaingeochaidh†; a fhulaingeochas† / a bhfulaingeoidh*; a bhfulaingeos*; a bhfulaingeochaidh*†; a bhfulaingeochas*†	fulaingeofar; fulaingeochar†
conditional		d'fhulaingeoinn; d'fhulaingeochainn† / fhulaingeoinn‡; fhulaingeochainn†‡; bhfulaingeoinn‡‡; bhfulaingeochainn†‡‡	d'fhulaingeofá; d'fhulaingeochthᆠ/ fhulaingeofá‡; fhulaingeochthᆇ; bhfulaingeofᇇ; bhfulaingeochthᆇ‡	d'fhulaingeodh sé, sí; d'fhulaingeochadh sé, s토/ fhulaingeodh sé, sí‡; fhulaingeochadh sé, s톇; bhfulaingeodh sé, s퇇; bhfulaingeochadh sé, s톇‡	d'fhulaingeoimis; d'fhulaingeodh muid; d'fhulaingeochaimis†; d'fhulaingeochadh muid† / fhulaingeoimis‡; fhulaingeodh muid‡; fhulaingeochaimis†‡; fhulaingeochadh muid†‡; bhfulaingeoimis‡‡; bhfulaingeodh muid‡‡; bhfulaingeochaimis†‡‡; bhfulaingeochadh muid†‡‡	d'fhulaingeodh sibh; d'fhulaingeochadh sibh† / fhulaingeodh sibh‡; fhulaingeochadh sibh†‡; bhfulaingeodh sibh‡‡; bhfulaingeochadh sibh†‡‡	d'fhulaingeoidís; d'fhulaingeodh siad; d'fhulaingeochadh siad† / fhulaingeoidís‡; fhulaingeodh siad‡; fhulaingeochadh siad†‡; bhfulaingeoidís‡‡; bhfulaingeodh siad‡‡; bhfulaingeochadh siad†‡‡	a d'fhulaingeodh; a d'fhulaingeochadh† / a bhfulaingeodh*; a bhfulaingeochadh*†	d'fhulaingeofaí; d'fhulaingeochtha토/ fhulaingeofaí‡; fhulaingeochtha톇; bhfulaingeofa퇇; bhfulaingeochtha톇‡
subjunctive	present	go bhfulaingí mé; go bhfulaingíod†	go bhfulaingí tú; go bhfulaingír†	go bhfulaingí sé, sí	go bhfulaingímid; go bhfulaingí muid	go bhfulaingí sibh	go bhfulaingí siad; go bhfulaingíd†	—	go bhfulaingítear
	past	dá bhfulaingínn	dá bhfulaingíteá	dá bhfulaingíodh sé, sí	dá bhfulaingímis; dá bhfulaingíodh muid	dá bhfulaingíodh sibh	dá bhfulaingídís; dá bhfulaingíodh siad	—	dá bhfulaingítí
imperative		fulaingím	fulaing	fulaingíodh sé, sí	fulaingímis	fulaingígí; fulaingídh†	fulaingídís	—	fulaingítear
verbal noun		fulaingt
past participle		fulaingthe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

• sofhulaingthe (“bearable, endurable”, adjective)

Related terms

• fulangach (“suffering; enduring, patient, passive; tolerant, forbearing”, adjective)
• fulangacht f (“capacity for suffering; passiveness, toleration”)
• fulangaí m (“sufferer, long-suffering person; prop, support”)

Noun

fulaing f (genitive singular fulaingthe)

1. Alternative form of fulaingt (“(capacity for) suffering; endurance, tolerance, forbearance; support, prop”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
fulaing	fhulaing	bhfulaing
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Template:R:ga:Dinneen

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “fulaing”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “fo·loing”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language

---

Old Irish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfuliŋʲɡʲ/

Noun

fulaing

1. (deprecated template usage) genitive singular of fulang
2. Template:nominative plural of

Verb

·fulaing

1. third-person singular present indicative prototonic of fo·loing

Mutation

Old Irish mutation
Radical	Lenition	Nasalization
(·)fulaing	(·)ḟulaing	(·)fulaing pronounced with /-β(ʲ)-/
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

---

Scottish Gaelic

Verb

fulaing

1. Alternative form of fuiling