gásaigh

See also: gasaigh

Irish

Etymology 1

From gás (“gas”, noun) +‎ -igh.

Verb

gásaigh (present analytic gásaíonn, future analytic gásóidh, verbal noun gású, past participle gásaithe)

1. (transitive) gas

Declension

conjugation of gásaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	gásaím	gásaíonn tú; gásaír†	gásaíonn sé, sí	gásaímid; gásaíonn muid	gásaíonn sibh	gásaíonn siad; gásaíd†	a ghásaíonn; a ghásaíos / a ngásaíonn*	gásaítear
	past	ghásaigh mé; ghásaíos	ghásaigh tú; ghásaís	ghásaigh sé, sí	ghásaíomar; ghásaigh muid	ghásaigh sibh; ghásaíobhair	ghásaigh siad; ghásaíodar	a ghásaigh / ar ghásaigh*	gásaíodh
	past habitual	ghásaínn / ngásaínn‡‡	ghásaíteá / ngásaíteᇇ	ghásaíodh sé, sí / ngásaíodh sé, s퇇	ghásaímis; ghásaíodh muid / ngásaímis‡‡; ngásaíodh muid‡‡	ghásaíodh sibh / ngásaíodh sibh‡‡	ghásaídís; ghásaíodh siad / ngásaídís‡‡; ngásaíodh siad‡‡	a ghásaíodh / a ngásaíodh*	ghásaítí / ngásaít퇇
future		gásóidh mé; gásód; gásóchaidh mé†	gásóidh tú; gásóir†; gásóchaidh tú†	gásóidh sé, sí; gásóchaidh sé, sí†	gásóimid; gásóidh muid; gásóchaimid†; gásóchaidh muid†	gásóidh sibh; gásóchaidh sibh†	gásóidh siad; gásóid†; gásóchaidh siad†	a ghásóidh; a ghásós; a ghásóchaidh†; a ghásóchas† / a ngásóidh*; a ngásóchaidh*†	gásófar; gásóchar†
conditional		ghásóinn; ghásóchainn† / ngásóinn‡‡; ngásóchainn†‡‡	ghásófá; ghásóchthᆠ/ ngásófᇇ; ngásóchthᆇ‡	ghásódh sé, sí; ghásóchadh sé, s토/ ngásódh sé, s퇇; ngásóchadh sé, s톇‡	ghásóimis; ghásódh muid; ghásóchaimis†; ghásóchadh muid† / ngásóimis‡‡; ngásódh muid‡‡; ngásóchaimis†‡‡; ngásóchadh muid†‡‡	ghásódh sibh; ghásóchadh sibh† / ngásódh sibh‡‡; ngásóchadh sibh†‡‡	ghásóidís; ghásódh siad; ghásóchadh siad† / ngásóidís‡‡; ngásódh siad‡‡; ngásóchadh siad†‡‡	a ghásódh; a ghásóchadh† / a ngásódh*; a ngásóchadh*†	ghásófaí; ghásóchtha토/ ngásófa퇇; ngásóchtha톇‡
subjunctive	present	go ngásaí mé; go ngásaíod†	go ngásaí tú; go ngásaír†	go ngásaí sé, sí	go ngásaímid; go ngásaí muid	go ngásaí sibh	go ngásaí siad; go ngásaíd†	—	go ngásaítear
	past	dá ngásaínn	dá ngásaíteá	dá ngásaíodh sé, sí	dá ngásaímis; dá ngásaíodh muid	dá ngásaíodh sibh	dá ngásaídís; dá ngásaíodh siad	—	dá ngásaítí
imperative		gásaím	gásaigh	gásaíodh sé, sí	gásaímis	gásaígí; gásaídh†	gásaídís	—	gásaítear
verbal noun		gású
past participle		gásaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Alternative forms

• gásáil

Etymology 2

Adjective

gásaigh

1. genitive/vocative singular masculine of gásach
2. (archaic) dative singular feminine of gásach

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “gásaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN