gebarentaal

Dutch

Etymology

Compound of gebaar (“gesture, sign”) +‎ -en- +‎ taal (“language”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈbaː.rə(n)ˌtaːl/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ge‧ba‧ren‧taal

Noun

gebarentaal f (plural gebarentalen, diminutive gebarentaaltje n)

1. A sign language, either in general (without article) or any codified medium for communication with the (nearly) deaf

Synonyms

• doventaal

Related terms

• gebaren
• lichaamstaal

Descendants

• Afrikaans: gebaretaal