geval

Dutch

Etymology

From Middle Dutch geval, from the verb gevallen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈvɑl/

• audio:

  (file)

• Hyphenation: ge‧val

Noun

geval n (plural gevallen, diminutive gevalletje n)

1. case, situation, instance

   In dat geval heb ik geen bezwaar.

   In that case I have no objections.

   Er is geen enkel geval bekend waarbij doden vielen.

   There is no known case involving fatalities.

   De verzekeraar werd gebeld over een geval van waterschade.

   The insurer was called about a case of water damage.

2. thing

   Wat is dit voor een vreemd geval?

   What kind of strange thing is this?

Derived terms

• noodgeval
• ongeval
• in elk geval/in ieder geval

Related terms

• voorval

---

Middle Dutch

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

geval n

1. fate
2. fortune, luck
3. event, occurrence
4. case

Inflection

This noun needs an inflection-table template.

Descendants

• Dutch: geval
• Limburgish: geval

Further reading

• “gheval”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “geval”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN