giorraigh

Irish

Alternative forms

• giorruigh (superseded)

Etymology

From giorra (“shortness”) +‎ -igh.

Verb

giorraigh (present analytic giorraíonn, future analytic giorróidh, verbal noun giorrú, past participle giorraithe)

1. (transitive) to shorten, abridge, abbreviate, curtail
2. (intransitive) to shorten (become shorter)
3. (transitive) to condense (concentrate towards the essence)

Conjugation

conjugation of giorraigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	giorraím	giorraíonn tú; giorraír†	giorraíonn sé, sí	giorraímid; giorraíonn muid	giorraíonn sibh	giorraíonn siad; giorraíd†	a ghiorraíonn; a ghiorraíos / a ngiorraíonn*	giorraítear
	past	ghiorraigh mé; ghiorraíos	ghiorraigh tú; ghiorraís	ghiorraigh sé, sí	ghiorraíomar; ghiorraigh muid	ghiorraigh sibh; ghiorraíobhair	ghiorraigh siad; ghiorraíodar	a ghiorraigh / ar ghiorraigh*	giorraíodh
	past habitual	ghiorraínn / ngiorraínn‡‡	ghiorraíteá / ngiorraíteᇇ	ghiorraíodh sé, sí / ngiorraíodh sé, s퇇	ghiorraímis; ghiorraíodh muid / ngiorraímis‡‡; ngiorraíodh muid‡‡	ghiorraíodh sibh / ngiorraíodh sibh‡‡	ghiorraídís; ghiorraíodh siad / ngiorraídís‡‡; ngiorraíodh siad‡‡	a ghiorraíodh / a ngiorraíodh*	ghiorraítí / ngiorraít퇇
future		giorróidh mé; giorród; giorróchaidh mé†	giorróidh tú; giorróir†; giorróchaidh tú†	giorróidh sé, sí; giorróchaidh sé, sí†	giorróimid; giorróidh muid; giorróchaimid†; giorróchaidh muid†	giorróidh sibh; giorróchaidh sibh†	giorróidh siad; giorróid†; giorróchaidh siad†	a ghiorróidh; a ghiorrós; a ghiorróchaidh†; a ghiorróchas† / a ngiorróidh*; a ngiorróchaidh*†	giorrófar; giorróchar†
conditional		ghiorróinn; ghiorróchainn† / ngiorróinn‡‡; ngiorróchainn†‡‡	ghiorrófá; ghiorróchthᆠ/ ngiorrófᇇ; ngiorróchthᆇ‡	ghiorródh sé, sí; ghiorróchadh sé, s토/ ngiorródh sé, s퇇; ngiorróchadh sé, s톇‡	ghiorróimis; ghiorródh muid; ghiorróchaimis†; ghiorróchadh muid† / ngiorróimis‡‡; ngiorródh muid‡‡; ngiorróchaimis†‡‡; ngiorróchadh muid†‡‡	ghiorródh sibh; ghiorróchadh sibh† / ngiorródh sibh‡‡; ngiorróchadh sibh†‡‡	ghiorróidís; ghiorródh siad; ghiorróchadh siad† / ngiorróidís‡‡; ngiorródh siad‡‡; ngiorróchadh siad†‡‡	a ghiorródh; a ghiorróchadh† / a ngiorródh*; a ngiorróchadh*†	ghiorrófaí; ghiorróchtha토/ ngiorrófa퇇; ngiorróchtha톇‡
subjunctive	present	go ngiorraí mé; go ngiorraíod†	go ngiorraí tú; go ngiorraír†	go ngiorraí sé, sí	go ngiorraímid; go ngiorraí muid	go ngiorraí sibh	go ngiorraí siad; go ngiorraíd†	—	go ngiorraítear
	past	dá ngiorraínn	dá ngiorraíteá	dá ngiorraíodh sé, sí	dá ngiorraímis; dá ngiorraíodh muid	dá ngiorraíodh sibh	dá ngiorraídís; dá ngiorraíodh siad	—	dá ngiorraítí
imperative		giorraím	giorraigh	giorraíodh sé, sí	giorraímis	giorraígí; giorraídh†	giorraídís	—	giorraítear
verbal noun		giorrú
past participle		giorraithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Synonyms

• (shorten): ciorraigh
• (condense): coimrigh

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
giorraigh	ghiorraigh	ngiorraigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Dinneen, Patrick S. (1904) “giorruiġim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 363
• Ó Dónaill, Niall (1977) “giorraigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN