ględzieć

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ględěti. First attested in c. 1463.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɡlʲæ̃d͡ʑɛt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɡlʲæ̃d͡ʑɛt͡ɕ/

Verb

ględzieć impf

1. (attested in Masovia) to look, to look at

   Synonyms: ględać, patrzyć, poględać, źrzeć

   • c. 1463, Dawid z Mirzyńca, Skarga umierającego‎^[1], Płock, line 73:

     Tam szam oczy moye glvndzv, tocz yusz trzy szle dvchy vydzv

     [Tam sam oczy moje glądzą, toć już trzy złe duchy widzą]

Descendants

• Polish: (possibly) ględzić

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “ględzieć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN