goedbedoeld

Dutch

Etymology

Univerbation of goed (“good, well”) +‎ bedoeld (“meant, intended”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɣut.bəˈdult/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: goed‧be‧doeld

Adjective

goedbedoeld (comparative beterbedoeld, superlative bestbedoeld)

1. well-meant, well-intentioned.

Inflection

Inflection of goedbedoeld
uninflected	goedbedoeld
inflected	goedbedoelde
comparative	beterbedoeld
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		goedbedoeld	beterbedoeld	het bestbedoeld het bestbedoelde
indefinite	m./f. sing.	goedbedoelde	beterbedoelde	bestbedoelde
	n. sing.	goedbedoeld	beterbedoeld	bestbedoelde
	plural	goedbedoelde	beterbedoelde	bestbedoelde
definite		goedbedoelde	beterbedoelde	bestbedoelde
partitive		goedbedoelds	beterbedoelds	—