Jump to content

gogga

From Wiktionary, the free dictionary
See also: Gogga

English

[edit]

Etymology

[edit]

From Afrikaans gogga, from a Khoe language. Compare Khoekhoe xoxo-i.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

gogga (plural goggas)

  1. (South Africa) Insect.

Afrikaans

[edit]

Etymology

[edit]

From a Khoe language. Compare Khoekhoe xoxo-i.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈχɔ.χa/
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

gogga (plural goggas)

  1. bug, insect
    • 2014, Elsa Drotsky, 'n Vrou vir Emile, LAPA Uitgewers.
      Sy verloor gou belanstelling in die wriemelende goggas en kom orent, haar oë sommer vanself al weer op soek na Emile.
      She quickly loses interest in the wriggling bugs and goes upright, her eyes already searching for Emile on their own.

See also

[edit]

Icelandic

[edit]

Etymology 1

[edit]

Verb

[edit]

gogga (weak verb, third-person singular past indicative goggaði, supine goggað)

  1. to peck
Conjugation
[edit]
gogga – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur gogga
supine sagnbót goggað
present participle
goggandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég gogga goggaði goggi goggaði
þú goggar goggaðir goggir goggaðir
hann, hún, það goggar goggaði goggi goggaði
plural við goggum gogguðum goggum gogguðum
þið goggið gogguðuð goggið gogguðuð
þeir, þær, þau gogga gogguðu goggi gogguðu
imperative boðháttur
singular þú gogga (þú), goggaðu
plural þið goggið (þið), goggiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
goggast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur goggast
supine sagnbót goggast
present participle
goggandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég goggast goggaðist goggist goggaðist
þú goggast goggaðist goggist goggaðist
hann, hún, það goggast goggaðist goggist goggaðist
plural við goggumst gogguðumst goggumst gogguðumst
þið goggist gogguðust goggist gogguðust
þeir, þær, þau goggast gogguðust goggist gogguðust
imperative boðháttur
singular þú goggast (þú), goggastu
plural þið goggist (þið), goggisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
goggaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
goggaður gogguð goggað goggaðir goggaðar gogguð
accusative
(þolfall)
goggaðan goggaða goggað goggaða goggaðar gogguð
dative
(þágufall)
gogguðum goggaðri gogguðu gogguðum gogguðum gogguðum
genitive
(eignarfall)
goggaðs goggaðrar goggaðs goggaðra goggaðra goggaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
goggaði goggaða goggaða gogguðu gogguðu gogguðu
accusative
(þolfall)
goggaða gogguðu goggaða gogguðu gogguðu gogguðu
dative
(þágufall)
goggaða gogguðu goggaða gogguðu gogguðu gogguðu
genitive
(eignarfall)
goggaða gogguðu goggaða gogguðu gogguðu gogguðu
Derived terms
[edit]
[edit]

Etymology 2

[edit]

Noun

[edit]

gogga

  1. indefinite genitive plural of goggur