gruwelijk
Dutch
Etymology
From gruwel (“horror”) + -lijk.
Pronunciation
Adjective
gruwelijk (comparative gruwelijker, superlative gruwelijkst)
- gruesome, terrible, brutal
- Het dorpje was geschokt door een gruwelijke moord. ― The small village was shocked by a brutal murder.
- (slang) awesome, wicked
- Wat vind je van mijn auto?- Gruwelijk! ― How do you like my car?- It's awesome!
- Synonym: wreed
Inflection
| Declension of gruwelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | gruwelijk | |||
| inflected | gruwelijke | |||
| comparative | gruwelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | gruwelijk | gruwelijker | het gruwelijkst het gruwelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | gruwelijke | gruwelijkere | gruwelijkste |
| n. sing. | gruwelijk | gruwelijker | gruwelijkste | |
| plural | gruwelijke | gruwelijkere | gruwelijkste | |
| definite | gruwelijke | gruwelijkere | gruwelijkste | |
| partitive | gruwelijks | gruwelijkers | — | |