grzebień

Polish

grzebień

Etymology

From Proto-Slavic *grebenь, from Proto-Indo-European *gʰrebʰ-, whence English grab and grasp.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡʐɛ.bjɛɲ/

• grzebień:

  (file)

Noun

grzebień m inan (diminutive grzebyk)

1. comb (toothed implement for grooming the hair)
2. crest
3. ridge

Declension

Declension of grzebień

	singular	plural
nominative	grzebień	grzebienie
genitive	grzebienia	grzebieni
dative	grzebieniowi	grzebieniom
accusative	grzebień	grzebienie
instrumental	grzebieniem	grzebieniami
locative	grzebieniu	grzebieniach
vocative	grzebieniu	grzebienie

Synonyms

• (crest): grań, kita
• (ridge): grzbiet, kalenica, pręga

Related terms

• (verb) grzebać
• (adjectives) grzebieniasty, grzebieniowy
• (noun) zgrzebło

Further reading

• grzebień in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN