hýsa

See also: hysa

Faroese

hýsa - haddock

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈhʊiːjsa/

Etymology 1

From Old Norse ýsa, with the same prefixed h- as in Norwegian Nynorsk hyse.

Noun

hýsa f (genitive singular hýsu, plural hýsur)

1. haddock

Declension

Declension of hýsa
f1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	hýsa	hýsan	hýsur	hýsurnar
accusative	hýsu	hýsuna	hýsur	hýsurnar
dative	hýsu	hýsuni	hýsum	hýsunum
genitive	hýsu	hýsunnar	hýsa	hýsanna

Etymology 2

From Old Norse hýsa.

Verb

hýsa (third person singular past indicative hýsti, third person plural past indicative hýst, supine hýst)

1. to house, to host, to accommodate

Conjugation

Conjugation of hýsa (group v-2)
infinitive	hýsa
supine	hýst
participle (a39)1	hýsandi	hýstur
	present	past
first singular	hýsi	hýsti
second singular	hýsir	hýsti
third singular	hýsir	hýsti
plural	hýsa	hýstu
	imperative
singular	hýs!
plural	hýsið!
1Only the past participle being declined.

Derived terms

• hýsing
• útihýsa

---

Icelandic

Pronunciation

• Rhymes: -iːsa

Verb

hýsa (weak verb, third-person singular past indicative hýsti, supine hýst)

1. to house, to host, to accommodate
2. (computing, Internet) to host (to run software made available to a remote user or process)

Conjugation

hýsa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hýsa
supine (sagnbót)		hýst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hýsandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hýsi	við hýsum	present (nútíð)	ég hýsi	við hýsum
	þú hýsir	þið hýsið		þú hýsir	þið hýsið
	hann, hún, það hýsir	þeir, þær, þau hýsa		hann, hún, það hýsi	þeir, þær, þau hýsi
past (þátíð)	ég hýsti	við hýstum	past (þátíð)	ég hýsti	við hýstum
	þú hýstir	þið hýstuð		þú hýstir	þið hýstuð
	hann, hún, það hýsti	þeir, þær, þau hýstu		hann, hún, það hýsti	þeir, þær, þau hýstu
imperative (boðháttur)	hýs (þú)	hýsið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hýstu	hýsiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hýsast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að hýsast
supine (sagnbót)		hýst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hýsandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hýsist	við hýsumst	present (nútíð)	ég hýsist	við hýsumst
	þú hýsist	þið hýsist		þú hýsist	þið hýsist
	hann, hún, það hýsist	þeir, þær, þau hýsast		hann, hún, það hýsist	þeir, þær, þau hýsist
past (þátíð)	ég hýstist	við hýstumst	past (þátíð)	ég hýstist	við hýstumst
	þú hýstist	þið hýstust		þú hýstist	þið hýstust
	hann, hún, það hýstist	þeir, þær, þau hýstust		hann, hún, það hýstist	þeir, þær, þau hýstust
imperative (boðháttur)	hýst (þú)	hýsist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hýstu	hýsisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hýstur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hýstur	hýst	hýst		hýstir	hýstar	hýst
accusative (þolfall)	hýstan	hýsta	hýst		hýsta	hýstar	hýst
dative (þágufall)	hýstum	hýstri	hýstu		hýstum	hýstum	hýstum
genitive (eignarfall)	hýsts	hýstrar	hýsts		hýstra	hýstra	hýstra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hýsti	hýsta	hýsta		hýstu	hýstu	hýstu
accusative (þolfall)	hýsta	hýstu	hýsta		hýstu	hýstu	hýstu
dative (þágufall)	hýsta	hýstu	hýsta		hýstu	hýstu	hýstu
genitive (eignarfall)	hýsta	hýstu	hýsta		hýstu	hýstu	hýstu

Derived terms

• hýsitölva
• hýsill
• hýsing