illékony

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

From the old Hungarian illik (to disappear, run away) +‎ -ékony (adjective-forming suffix denoting ability or tendency).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈilːeːkoɲ]
  • Hyphenation: il‧lé‧kony
  • Rhymes: -oɲ

Adjective[edit]

illékony (comparative illékonyabb, superlative legillékonyabb)

  1. volatile
    Synonyms: illó, volatilis

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative illékony illékonyak
accusative illékonyat illékonyakat
dative illékonynak illékonyaknak
instrumental illékonnyal illékonyakkal
causal-final illékonyért illékonyakért
translative illékonnyá illékonyakká
terminative illékonyig illékonyakig
essive-formal illékonyként illékonyakként
essive-modal
inessive illékonyban illékonyakban
superessive illékonyon illékonyakon
adessive illékonynál illékonyaknál
illative illékonyba illékonyakba
sublative illékonyra illékonyakra
allative illékonyhoz illékonyakhoz
elative illékonyból illékonyakból
delative illékonyról illékonyakról
ablative illékonytól illékonyaktól
non-attributive
possessive - singular
illékonyé illékonyaké
non-attributive
possessive - plural
illékonyéi illékonyakéi

Derived terms[edit]

Further reading[edit]