illectus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology 1[edit]

Perfect passive participle of illiciō (entice, seduce).

Alternative forms[edit]

Participle[edit]

illectus (feminine illecta, neuter illectum); first/second-declension participle

  1. enticed, seduced, having been seduced
Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative illectus illecta illectum illectī illectae illecta
Genitive illectī illectae illectī illectōrum illectārum illectōrum
Dative illectō illectō illectīs
Accusative illectum illectam illectum illectōs illectās illecta
Ablative illectō illectā illectō illectīs
Vocative illecte illecta illectum illectī illectae illecta

Etymology 2[edit]

Alternative forms[edit]

Noun[edit]

illectus m (genitive illectūs); fourth declension

  1. seduction
Declension[edit]

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative illectus illectūs
Genitive illectūs illectuum
Dative illectuī illectibus
Accusative illectum illectūs
Ablative illectū illectibus
Vocative illectus illectūs

Etymology 3[edit]

From in- +‎ lēctus (collected; read).

Alternative forms[edit]

Adjective[edit]

illēctus (feminine illēcta, neuter illēctum); first/second-declension adjective

  1. uncollected
  2. unread
Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative illēctus illēcta illēctum illēctī illēctae illēcta
Genitive illēctī illēctae illēctī illēctōrum illēctārum illēctōrum
Dative illēctō illēctō illēctīs
Accusative illēctum illēctam illēctum illēctōs illēctās illēcta
Ablative illēctō illēctā illēctō illēctīs
Vocative illēcte illēcta illēctum illēctī illēctae illēcta

References[edit]