iltama
Jump to navigation
Jump to search
Finnish[edit]
Etymology[edit]
From ilta (“evening”) + -ma. First attested in 1830.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
iltama
Declension[edit]
Inflection of iltama (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | iltama | iltamat | ||
genitive | iltaman | iltamien | ||
partitive | iltamaa | iltamia | ||
illative | iltamaan | iltamiin | ||
singular | plural | |||
nominative | iltama | iltamat | ||
accusative | nom. | iltama | iltamat | |
gen. | iltaman | |||
genitive | iltaman | iltamien iltamainrare | ||
partitive | iltamaa | iltamia | ||
inessive | iltamassa | iltamissa | ||
elative | iltamasta | iltamista | ||
illative | iltamaan | iltamiin | ||
adessive | iltamalla | iltamilla | ||
ablative | iltamalta | iltamilta | ||
allative | iltamalle | iltamille | ||
essive | iltamana | iltamina | ||
translative | iltamaksi | iltamiksi | ||
abessive | iltamatta | iltamitta | ||
instructive | — | iltamin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms[edit]
Further reading[edit]
- “iltama”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02