indyczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From indyk +‎ -yć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /inˈdɘ.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio; indyczyć się:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: in‧dy‧czyć

Verb

[edit]

indyczyć impf (perfective rozindyczyć)

  1. (reflexive with się, colloquial) to get pissed off

Conjugation

[edit]
Conjugation of indyczyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive indyczyć
present tense 1st indyczę indyczymy
2nd indyczysz indyczycie
3rd indyczy indyczą
impersonal indyczy się
past tense 1st indyczyłem,
-(e)m indyczył
indyczyłam,
-(e)m indyczyła
indyczyłom,
-(e)m indyczyło
indyczyliśmy,
-(e)śmy indyczyli
indyczyłyśmy,
-(e)śmy indyczyły
2nd indyczyłeś,
-(e)ś indyczył
indyczyłaś,
-(e)ś indyczyła
indyczyłoś,
-(e)ś indyczyło
indyczyliście,
-(e)ście indyczyli
indyczyłyście,
-(e)ście indyczyły
3rd indyczył indyczyła indyczyło indyczyli indyczyły
impersonal indyczono
future tense 1st będę indyczył,
będę indyczyć
będę indyczyła,
będę indyczyć
będę indyczyło,
będę indyczyć
będziemy indyczyli,
będziemy indyczyć
będziemy indyczyły,
będziemy indyczyć
2nd będziesz indyczył,
będziesz indyczyć
będziesz indyczyła,
będziesz indyczyć
będziesz indyczyło,
będziesz indyczyć
będziecie indyczyli,
będziecie indyczyć
będziecie indyczyły,
będziecie indyczyć
3rd będzie indyczył,
będzie indyczyć
będzie indyczyła,
będzie indyczyć
będzie indyczyło,
będzie indyczyć
będą indyczyli,
będą indyczyć
będą indyczyły,
będą indyczyć
impersonal będzie indyczyć się
conditional 1st indyczyłbym,
bym indyczył
indyczyłabym,
bym indyczyła
indyczyłobym,
bym indyczyło
indyczylibyśmy,
byśmy indyczyli
indyczyłybyśmy,
byśmy indyczyły
2nd indyczyłbyś,
byś indyczył
indyczyłabyś,
byś indyczyła
indyczyłobyś,
byś indyczyło
indyczylibyście,
byście indyczyli
indyczyłybyście,
byście indyczyły
3rd indyczyłby,
by indyczył
indyczyłaby,
by indyczyła
indyczyłoby,
by indyczyło
indyczyliby,
by indyczyli
indyczyłyby,
by indyczyły
impersonal indyczono by
imperative 1st niech indyczę indyczmy
2nd indycz indyczcie
3rd niech indyczy niech indyczą
active adjectival participle indyczący indycząca indyczące indyczący indyczące
contemporary adverbial participle indycząc
verbal noun indyczenie

Further reading

[edit]
  • indyczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • indyczyć in Polish dictionaries at PWN