innovatív

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 21:15, 6 October 2019.
Jump to navigation Jump to search
See also: innovativ

Hungarian

Etymology

From German innovativ.[1] With -ív ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈinːovɒtiːv]
  • Hyphenation: in‧no‧va‧tív

Adjective

innovatív (comparative innovatívabb, superlative leginnovatívabb)

  1. innovative

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative innovatív innovatívak
accusative innovatívat innovatívakat
dative innovatívnak innovatívaknak
instrumental innovatívval innovatívakkal
causal-final innovatívért innovatívakért
translative innovatívvá innovatívakká
terminative innovatívig innovatívakig
essive-formal innovatívként innovatívakként
essive-modal
inessive innovatívban innovatívakban
superessive innovatívon innovatívakon
adessive innovatívnál innovatívaknál
illative innovatívba innovatívakba
sublative innovatívra innovatívakra
allative innovatívhoz innovatívakhoz
elative innovatívból innovatívakból
delative innovatívról innovatívakról
ablative innovatívtól innovatívaktól
non-attributive
possessive - singular
innovatívé innovatívaké
non-attributive
possessive - plural
innovatívéi innovatívakéi

Synonyms

Derived terms

References

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN