janboel

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of Jan +‎ boel.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈjɑn.bul/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: jan‧boel

Noun

[edit]

janboel m (uncountable)

  1. mess, chaos, disorderly situation
    • Robert Giebels, "De nieuwe mag het oplossen", Volkskrant, January 12, 2016.
      Het kan zijn doordat Van Miltenburg er een janboel van maakte.
      Maybe because Van Miltenburg made a mess of the situation.