körülmetéletlen

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

körülmetél +‎ -etlen

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈkørylmɛteːlɛtlɛn]
  • Hyphenation: kö‧rül‧me‧té‧let‧len

Adjective

[edit]

körülmetéletlen (not comparable)

  1. uncircumcised (not circumcised)

Declension

[edit]
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative körülmetéletlen körülmetéletlenek
accusative körülmetéletlent körülmetéletleneket
dative körülmetéletlennek körülmetéletleneknek
instrumental körülmetéletlennel körülmetéletlenekkel
causal-final körülmetéletlenért körülmetéletlenekért
translative körülmetéletlenné körülmetéletlenekké
terminative körülmetéletlenig körülmetéletlenekig
essive-formal körülmetéletlenként körülmetéletlenekként
essive-modal körülmetéletlenül
inessive körülmetéletlenben körülmetéletlenekben
superessive körülmetéletlenen körülmetéletleneken
adessive körülmetéletlennél körülmetéletleneknél
illative körülmetéletlenbe körülmetéletlenekbe
sublative körülmetéletlenre körülmetéletlenekre
allative körülmetéletlenhez körülmetéletlenekhez
elative körülmetéletlenből körülmetéletlenekből
delative körülmetéletlenről körülmetéletlenekről
ablative körülmetéletlentől körülmetéletlenektől
non-attributive
possessive - singular
körülmetéletlené körülmetéletleneké
non-attributive
possessive - plural
körülmetéletlenéi körülmetéletlenekéi

Derived terms

[edit]