kibogozhatatlan

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

kibogoz +‎ -hatatlan

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈkiboɡoshɒtɒtlɒn]
  • Hyphenation: ki‧bo‧goz‧ha‧tat‧lan

Adjective

[edit]

kibogozhatatlan (comparative kibogozhatatlanabb, superlative legkibogozhatatlanabb)

  1. inextricable

Declension

[edit]
Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative kibogozhatatlan kibogozhatatlanok
accusative kibogozhatatlant kibogozhatatlanokat
dative kibogozhatatlannak kibogozhatatlanoknak
instrumental kibogozhatatlannal kibogozhatatlanokkal
causal-final kibogozhatatlanért kibogozhatatlanokért
translative kibogozhatatlanná kibogozhatatlanokká
terminative kibogozhatatlanig kibogozhatatlanokig
essive-formal kibogozhatatlanként kibogozhatatlanokként
essive-modal kibogozhatatlanul
inessive kibogozhatatlanban kibogozhatatlanokban
superessive kibogozhatatlanon kibogozhatatlanokon
adessive kibogozhatatlannál kibogozhatatlanoknál
illative kibogozhatatlanba kibogozhatatlanokba
sublative kibogozhatatlanra kibogozhatatlanokra
allative kibogozhatatlanhoz kibogozhatatlanokhoz
elative kibogozhatatlanból kibogozhatatlanokból
delative kibogozhatatlanról kibogozhatatlanokról
ablative kibogozhatatlantól kibogozhatatlanoktól
non-attributive
possessive - singular
kibogozhatatlané kibogozhatatlanoké
non-attributive
possessive - plural
kibogozhatatlanéi kibogozhatatlanokéi

Derived terms

[edit]