klekja

Icelandic

Etymology

From Old Norse klekja, perhaps of imitative origin, akin to English cluck.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʰlɛːca/

  Rhymes: -ɛːca

Verb

klekja (weak verb, third-person singular past indicative klakti, supine klakið)

1. to hatch

Conjugation

klekja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að klekja
supine (sagnbót)		klakið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		klekjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég klek	við klekjum	present (nútíð)	ég kleki	við klekjum
	þú klekur	þið klekið		þú klekir	þið klekið
	hann, hún, það klekur	þeir, þær, þau klekja		hann, hún, það kleki	þeir, þær, þau kleki
past (þátíð)	ég klakti	við klöktum	past (þátíð)	ég klekti	við klektum
	þú klaktir	þið klöktuð		þú klektir	þið klektuð
	hann, hún, það klakti	þeir, þær, þau klöktu		hann, hún, það klekti	þeir, þær, þau klektu
imperative (boðháttur)	klek (þú)	klekið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	klektu	klekiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

klekjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að klekjast
supine (sagnbót)		klakist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		klekjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég klekst	við klekjumst	present (nútíð)	ég klekjist	við klekjumst
	þú klekst	þið klekjist		þú klekjist	þið klekjist
	hann, hún, það klekst	þeir, þær, þau klekjast		hann, hún, það klekjist	þeir, þær, þau klekjist
past (þátíð)	ég klaktist	við klöktumst	past (þátíð)	ég klektist	við klektumst
	þú klaktist	þið klöktust		þú klektist	þið klektust
	hann, hún, það klaktist	þeir, þær, þau klöktust		hann, hún, það klektist	þeir, þær, þau klektust
imperative (boðháttur)	klekst (þú)	klekist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	klekstu	klekisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

klakinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	klakinn	klakin	klakið		klaktir	klaktar	klakin
accusative (þolfall)	klakinn	klakta	klakið		klakta	klaktar	klakin
dative (þágufall)	klöktum	klakinni	klöktu		klöktum	klöktum	klöktum
genitive (eignarfall)	klakins	klakinnar	klakins		klakinna	klakinna	klakinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	klakti	klakta	klakta		klöktu	klöktu	klöktu
accusative (þolfall)	klakta	klöktu	klakta		klöktu	klöktu	klöktu
dative (þágufall)	klakta	klöktu	klakta		klöktu	klöktu	klöktu
genitive (eignarfall)	klakta	klöktu	klakta		klöktu	klöktu	klöktu

Synonyms

• unga

Old Norse

Etymology

Perhaps onomatopoeic.

Verb

klekja (singular past indicative klakti, plural past indicative klǫktu, past participle klaktr)

1. to hatch

Conjugation

Conjugation of klekja — active (weak class 1)

infinitive	klekja
present participle	klekjandi
past participle	klaktr
indicative	present	past
1st-person singular	klek	klakta
2nd-person singular	klekr	klaktir
3rd-person singular	klekr	klakti
1st-person plural	klekjum	klǫktum
2nd-person plural	klekið	klǫktuð
3rd-person plural	klekja	klǫktu
subjunctive	present	past
1st-person singular	klekja	klekta
2nd-person singular	klekir	klektir
3rd-person singular	kleki	klekti
1st-person plural	klekim	klektim
2nd-person plural	klekið	klektið
3rd-person plural	kleki	klekti
imperative	present
2nd-person singular	klek
1st-person plural	klekjum
2nd-person plural	klekið

Descendants

• Icelandic: klekja
• Norwegian Nynorsk: klekkja, klekka
• Swedish: kläcka
• Danish: klække
  • Norwegian Bokmål: klekke

References

• “klekja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press