klini

Esperanto

Etymology

From Latin clīnō. Compare Italian chinare, Ancient Greek κλῑ́νω (klī́nō).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈklini]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ini
• Hyphenation: kli‧ni

Verb

klini (present klinas, past klinis, future klinos, conditional klinus, volitive klinu)

1. (transitive) to bend, tilt, incline

   Peza neĝo klinis la altajn arbojn en la arbaro.

   Heavy snow bent the tall trees in the forest.

Conjugation

Conjugation of klini present past future singular plural singular plural singular plural tense klinas klinis klinos active participle klinanta klinantaj klininta klinintaj klinonta klinontaj acc. klinantan klinantajn klinintan klinintajn klinontan klinontajn passive participle klinata klinataj klinita klinitaj klinota klinotaj acc. klinatan klinatajn klinitan klinitajn klinotan klinotajn nominal active participle klinanto klinantoj klininto klinintoj klinonto klinontoj acc. klinanton klinantojn klininton klinintojn klinonton klinontojn nominal passive participle klinato klinatoj klinito klinitoj klinoto klinotoj acc. klinaton klinatojn kliniton klinitojn klinoton klinotojn adverbial active participle klinante klininte klinonte adverbial passive participle klinate klinite klinote infinitive klini imperative klinu conditional klinus

Derived terms

• alklini (“to bend toward”)
• kliniĝi (“to bend (intr.)”)
• kapklini (“to nod one's head”)