koślawieć

Polish

Etymology

From koślawy +‎ -eć. First attested in 1842.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔɕˈla.vjɛt͡ɕ/
• Rhymes: -avjɛt͡ɕ
• Syllabification: koś‧la‧wieć

Verb

koślawieć impf (perfective skoślawieć)

1. (intransitive) to bend, to crook (to become bent or hooked)

   Synonyms: koślawić się, krzywić się

Conjugation

Conjugation of koślawieć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		koślawieć
present tense	1st	koślawieję			koślawiejemy
	2nd	koślawiejesz			koślawiejecie
	3rd	koślawieje			koślawieją
	impersonal	koślawieje się
past tense	1st	koślawiałem, -(e)m koślawiał	koślawiałam, -(e)m koślawiała	koślawiałom, -(e)m koślawiało	koślawieliśmy, -(e)śmy koślawieli	koślawiałyśmy, -(e)śmy koślawiały
	2nd	koślawiałeś, -(e)ś koślawiał	koślawiałaś, -(e)ś koślawiała	koślawiałoś, -(e)ś koślawiało	koślawieliście, -(e)ście koślawieli	koślawiałyście, -(e)ście koślawiały
	3rd	koślawiał	koślawiała	koślawiało	koślawieli	koślawiały
	impersonal	koślawiano
future tense	1st	będę koślawiał, będę koślawieć	będę koślawiała, będę koślawieć	będę koślawiało, będę koślawieć	będziemy koślawieli, będziemy koślawieć	będziemy koślawiały, będziemy koślawieć
	2nd	będziesz koślawiał, będziesz koślawieć	będziesz koślawiała, będziesz koślawieć	będziesz koślawiało, będziesz koślawieć	będziecie koślawieli, będziecie koślawieć	będziecie koślawiały, będziecie koślawieć
	3rd	będzie koślawiał, będzie koślawieć	będzie koślawiała, będzie koślawieć	będzie koślawiało, będzie koślawieć	będą koślawieli, będą koślawieć	będą koślawiały, będą koślawieć
	impersonal	będzie koślawieć się
conditional	1st	koślawiałbym, bym koślawiał	koślawiałabym, bym koślawiała	koślawiałobym, bym koślawiało	koślawielibyśmy, byśmy koślawieli	koślawiałybyśmy, byśmy koślawiały
	2nd	koślawiałbyś, byś koślawiał	koślawiałabyś, byś koślawiała	koślawiałobyś, byś koślawiało	koślawielibyście, byście koślawieli	koślawiałybyście, byście koślawiały
	3rd	koślawiałby, by koślawiał	koślawiałaby, by koślawiała	koślawiałoby, by koślawiało	koślawieliby, by koślawieli	koślawiałyby, by koślawiały
	impersonal	koślawiano by
imperative	1st	niech koślawieję			koślawiejmy
	2nd	koślawiej			koślawiejcie
	3rd	niech koślawieje			niech koślawieją
active adjectival participle		koślawiejący	koślawiejąca	koślawiejące	koślawiejący	koślawiejące
contemporary adverbial participle		koślawiejąc
verbal noun		koślawienie

Further reading

• koślawieć in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “koślawieć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[1]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “koślawieć”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 501
• koślawieć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego