kosmos

See also: Kosmos

English

Noun

kosmos (plural kosmoses)

1. Archaic form of cosmos.
   • William Ewart Gladstone

     […] the spirit of Beauty was so profusely poured forth, that it seemed to fill the life and action of man as it fills the kingdoms of nature; the one, like the other, was in its way a Kosmos.

Part or all of this entry has been imported from the 1913 edition of Webster’s Dictionary, which is now free of copyright and hence in the public domain. The imported definitions may be significantly out of date, and any more recent senses may be completely missing.
(See the entry for “kosmos”, in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, Springfield, Mass.: G. & C. Merriam, 1913, →OCLC.)

Anagrams

• smokos

---

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic
Abjad

Etymology

Likely from Russian ко́смос (kósmos).

Noun

kosmos (definite accusative kosmosnu, plural kosmoslar)

1. cosmos

Declension

Declension of kosmos

	singular	plural
nominative	kosmos	kosmoslar
definite accusative	kosmosu	kosmosları
dative	kosmosa	kosmoslara
locative	kosmosda	kosmoslarda
ablative	kosmosdan	kosmoslardan
definite genitive	kosmosun	kosmosların

Possessive forms of kosmos

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	kosmosum	kosmoslarım
sənin (“your”)	kosmosun	kosmosların
onun (“his/her/its”)	kosmosu	kosmosları
bizim (“our”)	kosmosumuz	kosmoslarımız
sizin (“your”)	kosmosunuz	kosmoslarınız
onların (“their”)	kosmosu or kosmosları	kosmosları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	kosmosumu	kosmoslarımı
sənin (“your”)	kosmosunu	kosmoslarını
onun (“his/her/its”)	kosmosunu	kosmoslarını
bizim (“our”)	kosmosumuzu	kosmoslarımızı
sizin (“your”)	kosmosunuzu	kosmoslarınızı
onların (“their”)	kosmosunu or kosmoslarını	kosmoslarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	kosmosuma	kosmoslarıma
sənin (“your”)	kosmosuna	kosmoslarına
onun (“his/her/its”)	kosmosuna	kosmoslarına
bizim (“our”)	kosmosumuza	kosmoslarımıza
sizin (“your”)	kosmosunuza	kosmoslarınıza
onların (“their”)	kosmosuna or kosmoslarına	kosmoslarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	kosmosumda	kosmoslarımda
sənin (“your”)	kosmosunda	kosmoslarında
onun (“his/her/its”)	kosmosunda	kosmoslarında
bizim (“our”)	kosmosumuzda	kosmoslarımızda
sizin (“your”)	kosmosunuzda	kosmoslarınızda
onların (“their”)	kosmosunda or kosmoslarında	kosmoslarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	kosmosumdan	kosmoslarımdan
sənin (“your”)	kosmosundan	kosmoslarından
onun (“his/her/its”)	kosmosundan	kosmoslarından
bizim (“our”)	kosmosumuzdan	kosmoslarımızdan
sizin (“your”)	kosmosunuzdan	kosmoslarınızdan
onların (“their”)	kosmosundan or kosmoslarından	kosmoslarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	kosmosumun	kosmoslarımın
sənin (“your”)	kosmosunun	kosmoslarının
onun (“his/her/its”)	kosmosunun	kosmoslarının
bizim (“our”)	kosmosumuzun	kosmoslarımızın
sizin (“your”)	kosmosunuzun	kosmoslarınızın
onların (“their”)	kosmosunun or kosmoslarının	kosmoslarının

---

Czech

Etymology

Ancient Greek κόσμος (kósmos)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈkosmos]

Noun

1. cosmos

See also

• vesmír
• univerzum
• veškerenstvo

Related terms

Related terms

• kosmetický
• kosmetika
• kosmický
• kosmodrom
• kosmolog
• kosmologický
• kosmologie
• kosmonaut
• kosmonautika
• kosmopolita
• kosmopolitický
• kosmopolitismus
• kosmopolitní

Further reading

• Template:R:PSJC
• Template:R:SSJC

---

Finnish

Noun

kosmos

1. A cosmos (an ordered harmonious whole).
2. The cosmos (the universe).

Declension

Inflection of kosmos (Kotus type 39/vastaus, no gradation)
nominative		kosmos	kosmokset
genitive		kosmoksen	kosmosten kosmoksien
partitive		kosmosta	kosmoksia
illative		kosmokseen	kosmoksiin
		singular	plural
nominative		kosmos	kosmokset
accusative	nom.	kosmos	kosmokset
	gen.	kosmoksen
genitive		kosmoksen	kosmosten kosmoksien
partitive		kosmosta	kosmoksia
inessive		kosmoksessa	kosmoksissa
elative		kosmoksesta	kosmoksista
illative		kosmokseen	kosmoksiin
adessive		kosmoksella	kosmoksilla
ablative		kosmokselta	kosmoksilta
allative		kosmokselle	kosmoksille
essive		kosmoksena	kosmoksina
translative		kosmokseksi	kosmoksiksi
abessive		kosmoksetta	kosmoksitta
instructive		—	kosmoksin
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of kosmos (Kotus type 39/vastaus, no gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative kosmokseni kosmokseni accusative nom. kosmokseni kosmokseni gen. kosmokseni genitive kosmokseni kosmosteni kosmoksieni partitive kosmostani kosmoksiani inessive kosmoksessani kosmoksissani elative kosmoksestani kosmoksistani illative kosmokseeni kosmoksiini adessive kosmoksellani kosmoksillani ablative kosmokseltani kosmoksiltani allative kosmokselleni kosmoksilleni essive kosmoksenani kosmoksinani translative kosmoksekseni kosmoksikseni abessive kosmoksettani kosmoksittani instructive — — comitative — kosmoksineni second-person singular possessor singular plural nominative kosmoksesi kosmoksesi accusative nom. kosmoksesi kosmoksesi gen. kosmoksesi genitive kosmoksesi kosmostesi kosmoksiesi partitive kosmostasi kosmoksiasi inessive kosmoksessasi kosmoksissasi elative kosmoksestasi kosmoksistasi illative kosmokseesi kosmoksiisi adessive kosmoksellasi kosmoksillasi ablative kosmokseltasi kosmoksiltasi allative kosmoksellesi kosmoksillesi essive kosmoksenasi kosmoksinasi translative kosmokseksesi kosmoksiksesi abessive kosmoksettasi kosmoksittasi instructive — — comitative — kosmoksinesi first-person plural possessor singular plural nominative kosmoksemme kosmoksemme accusative nom. kosmoksemme kosmoksemme gen. kosmoksemme genitive kosmoksemme kosmostemme kosmoksiemme partitive kosmostamme kosmoksiamme inessive kosmoksessamme kosmoksissamme elative kosmoksestamme kosmoksistamme illative kosmokseemme kosmoksiimme adessive kosmoksellamme kosmoksillamme ablative kosmokseltamme kosmoksiltamme allative kosmoksellemme kosmoksillemme essive kosmoksenamme kosmoksinamme translative kosmokseksemme kosmoksiksemme abessive kosmoksettamme kosmoksittamme instructive — — comitative — kosmoksinemme second-person plural possessor singular plural nominative kosmoksenne kosmoksenne accusative nom. kosmoksenne kosmoksenne gen. kosmoksenne genitive kosmoksenne kosmostenne kosmoksienne partitive kosmostanne kosmoksianne inessive kosmoksessanne kosmoksissanne elative kosmoksestanne kosmoksistanne illative kosmokseenne kosmoksiinne adessive kosmoksellanne kosmoksillanne ablative kosmokseltanne kosmoksiltanne allative kosmoksellenne kosmoksillenne essive kosmoksenanne kosmoksinanne translative kosmokseksenne kosmoksiksenne abessive kosmoksettanne kosmoksittanne instructive — — comitative — kosmoksinenne third-person possessor singular plural nominative kosmoksensa kosmoksensa accusative nom. kosmoksensa kosmoksensa gen. kosmoksensa genitive kosmoksensa kosmostensa kosmoksiensa partitive kosmostaan kosmostansa kosmoksiaan kosmoksiansa inessive kosmoksessaan kosmoksessansa kosmoksissaan kosmoksissansa elative kosmoksestaan kosmoksestansa kosmoksistaan kosmoksistansa illative kosmokseensa kosmoksiinsa adessive kosmoksellaan kosmoksellansa kosmoksillaan kosmoksillansa ablative kosmokseltaan kosmokseltansa kosmoksiltaan kosmoksiltansa allative kosmokselleen kosmoksellensa kosmoksilleen kosmoksillensa essive kosmoksenaan kosmoksenansa kosmoksinaan kosmoksinansa translative kosmoksekseen kosmokseksensa kosmoksikseen kosmoksiksensa abessive kosmoksettaan kosmoksettansa kosmoksittaan kosmoksittansa instructive — — comitative — kosmoksineen kosmoksinensa

---

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkɔs.mɔs/

• audio:

  (file)

Noun

kosmos m inan

1. outer space, cosmos (the universe)

Declension

Declension of kosmos

	singular
nominative	kosmos
genitive	kosmosu
dative	kosmosowi
accusative	kosmos
instrumental	kosmosem
locative	kosmosie
vocative	kosmosie

Derived terms

• kosmiczny