kosmos

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Kosmos

English[edit]

Noun[edit]

kosmos (plural kosmoses)

  1. Archaic form of cosmos.
    • 1874-1875, William Ewart Gladstone, The Church of England and Ritualism
      […] the spirit of Beauty was so profusely poured forth, that it seemed to fill the life and action of man as it fills the kingdoms of nature; the one, like the other, was in its way a Kosmos.

References[edit]

Anagrams[edit]

Azerbaijani[edit]

Azerbaijani Wikipedia has an article on:
Wikipedia az
Other scripts
Cyrillic космос
Abjad

Etymology[edit]

Borrowed from Russian ко́смос (kósmos).

Pronunciation[edit]

  • Audio(file)
  • Hyphenation: kos‧mos

Noun[edit]

kosmos (definite accusative kosmosu, plural kosmoslar)

  1. cosmos

Declension[edit]

    Declension of kosmos
singular plural
nominative kosmos
 kosmoslar
definite accusative kosmosu
 kosmosları
dative kosmosa
 kosmoslara
locative kosmosda
 kosmoslarda
ablative kosmosdan
 kosmoslardan
definite genitive kosmosun
 kosmosların
    Possessive forms of kosmos
nominative
singular plural
mənim (“my”) kosmosum kosmoslarım
sənin (“your”) kosmosun kosmosların
onun (“his/her/its”) kosmosu kosmosları
bizim (“our”) kosmosumuz kosmoslarımız
sizin (“your”) kosmosunuz kosmoslarınız
onların (“their”) kosmosu or kosmosları kosmosları
accusative
singular plural
mənim (“my”) kosmosumu kosmoslarımı
sənin (“your”) kosmosunu kosmoslarını
onun (“his/her/its”) kosmosunu kosmoslarını
bizim (“our”) kosmosumuzu kosmoslarımızı
sizin (“your”) kosmosunuzu kosmoslarınızı
onların (“their”) kosmosunu or kosmoslarını kosmoslarını
dative
singular plural
mənim (“my”) kosmosuma kosmoslarıma
sənin (“your”) kosmosuna kosmoslarına
onun (“his/her/its”) kosmosuna kosmoslarına
bizim (“our”) kosmosumuza kosmoslarımıza
sizin (“your”) kosmosunuza kosmoslarınıza
onların (“their”) kosmosuna or kosmoslarına kosmoslarına
locative
singular plural
mənim (“my”) kosmosumda kosmoslarımda
sənin (“your”) kosmosunda kosmoslarında
onun (“his/her/its”) kosmosunda kosmoslarında
bizim (“our”) kosmosumuzda kosmoslarımızda
sizin (“your”) kosmosunuzda kosmoslarınızda
onların (“their”) kosmosunda or kosmoslarında kosmoslarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) kosmosumdan kosmoslarımdan
sənin (“your”) kosmosundan kosmoslarından
onun (“his/her/its”) kosmosundan kosmoslarından
bizim (“our”) kosmosumuzdan kosmoslarımızdan
sizin (“your”) kosmosunuzdan kosmoslarınızdan
onların (“their”) kosmosundan or kosmoslarından kosmoslarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) kosmosumun kosmoslarımın
sənin (“your”) kosmosunun kosmoslarının
onun (“his/her/its”) kosmosunun kosmoslarının
bizim (“our”) kosmosumuzun kosmoslarımızın
sizin (“your”) kosmosunuzun kosmoslarınızın
onların (“their”) kosmosunun or kosmoslarının kosmoslarının

Further reading[edit]

Cornish[edit]

Noun[edit]

kosmos m

  1. cosmos

Related terms[edit]

References[edit]

  • Cornish-English Dictionary from Maga's Online Dictionary
  • Akademi Kernewek Gerlyver Kernewek (FSS) Cornish Dictionary (SWF) (in Cornish), 2018, published 2018, page 222

Czech[edit]

Etymology[edit]

Derived from Ancient Greek κόσμος (kósmos).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

kosmos m inan

  1. cosmos

Declension[edit]

Declension of kosmos (hard masculine inanimate foreign)
singular plural
nominative kosmos kosmy
genitive kosmu kosmů
dative kosmu kosmům
accusative kosmos kosmy
vocative kosme kosmy
locative kosmu kosmech
instrumental kosmem kosmy

Related terms[edit]

Related terms

See also[edit]

Further reading[edit]

  • kosmos in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • kosmos in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • kosmos in Internetová jazyková příručka

Dutch[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

kosmos m (plural [please provide], diminutive [please provide])

  1. cosmos (universe)

Finnish[edit]

Etymology[edit]

Internationalism (see English cosmos), ultimately from Ancient Greek κόσμος (kósmos).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈkosmos/, [ˈko̞s̠mo̞s̠]
  • Rhymes: -osmos
  • Syllabification(key): kos‧mos

Noun[edit]

kosmos

  1. cosmos (an ordered harmonious whole)
  2. Synonym of universumi.

Declension[edit]

Inflection of kosmos (Kotus type 39/vastaus, no gradation)
nominative kosmos kosmokset
genitive kosmoksen kosmosten
kosmoksien
partitive kosmosta kosmoksia
illative kosmokseen kosmoksiin
singular plural
nominative kosmos kosmokset
accusative nom. kosmos kosmokset
gen. kosmoksen
genitive kosmoksen kosmosten
kosmoksien
partitive kosmosta kosmoksia
inessive kosmoksessa kosmoksissa
elative kosmoksesta kosmoksista
illative kosmokseen kosmoksiin
adessive kosmoksella kosmoksilla
ablative kosmokselta kosmoksilta
allative kosmokselle kosmoksille
essive kosmoksena kosmoksina
translative kosmokseksi kosmoksiksi
abessive kosmoksetta kosmoksitta
instructive — kosmoksin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of kosmos (Kotus type 39/vastaus, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative kosmokseni kosmokseni
accusative nom. kosmokseni kosmokseni
gen. kosmokseni
genitive kosmokseni kosmosteni
kosmoksieni
partitive kosmostani kosmoksiani
inessive kosmoksessani kosmoksissani
elative kosmoksestani kosmoksistani
illative kosmokseeni kosmoksiini
adessive kosmoksellani kosmoksillani
ablative kosmokseltani kosmoksiltani
allative kosmokselleni kosmoksilleni
essive kosmoksenani kosmoksinani
translative kosmoksekseni kosmoksikseni
abessive kosmoksettani kosmoksittani
instructive — —
comitative — kosmoksineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative kosmoksesi kosmoksesi
accusative nom. kosmoksesi kosmoksesi
gen. kosmoksesi
genitive kosmoksesi kosmostesi
kosmoksiesi
partitive kosmostasi kosmoksiasi
inessive kosmoksessasi kosmoksissasi
elative kosmoksestasi kosmoksistasi
illative kosmokseesi kosmoksiisi
adessive kosmoksellasi kosmoksillasi
ablative kosmokseltasi kosmoksiltasi
allative kosmoksellesi kosmoksillesi
essive kosmoksenasi kosmoksinasi
translative kosmokseksesi kosmoksiksesi
abessive kosmoksettasi kosmoksittasi
instructive — —
comitative — kosmoksinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative kosmoksemme kosmoksemme
accusative nom. kosmoksemme kosmoksemme
gen. kosmoksemme
genitive kosmoksemme kosmostemme
kosmoksiemme
partitive kosmostamme kosmoksiamme
inessive kosmoksessamme kosmoksissamme
elative kosmoksestamme kosmoksistamme
illative kosmokseemme kosmoksiimme
adessive kosmoksellamme kosmoksillamme
ablative kosmokseltamme kosmoksiltamme
allative kosmoksellemme kosmoksillemme
essive kosmoksenamme kosmoksinamme
translative kosmokseksemme kosmoksiksemme
abessive kosmoksettamme kosmoksittamme
instructive — —
comitative — kosmoksinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative kosmoksenne kosmoksenne
accusative nom. kosmoksenne kosmoksenne
gen. kosmoksenne
genitive kosmoksenne kosmostenne
kosmoksienne
partitive kosmostanne kosmoksianne
inessive kosmoksessanne kosmoksissanne
elative kosmoksestanne kosmoksistanne
illative kosmokseenne kosmoksiinne
adessive kosmoksellanne kosmoksillanne
ablative kosmokseltanne kosmoksiltanne
allative kosmoksellenne kosmoksillenne
essive kosmoksenanne kosmoksinanne
translative kosmokseksenne kosmoksiksenne
abessive kosmoksettanne kosmoksittanne
instructive — —
comitative — kosmoksinenne
third-person possessor
singular plural
nominative kosmoksensa kosmoksensa
accusative nom. kosmoksensa kosmoksensa
gen. kosmoksensa
genitive kosmoksensa kosmostensa
kosmoksiensa
partitive kosmostaan
kosmostansa 		kosmoksiaan
kosmoksiansa
inessive kosmoksessaan
kosmoksessansa 		kosmoksissaan
kosmoksissansa
elative kosmoksestaan
kosmoksestansa 		kosmoksistaan
kosmoksistansa
illative kosmokseensa kosmoksiinsa
adessive kosmoksellaan
kosmoksellansa 		kosmoksillaan
kosmoksillansa
ablative kosmokseltaan
kosmokseltansa 		kosmoksiltaan
kosmoksiltansa
allative kosmokselleen
kosmoksellensa 		kosmoksilleen
kosmoksillensa
essive kosmoksenaan
kosmoksenansa 		kosmoksinaan
kosmoksinansa
translative kosmoksekseen
kosmokseksensa 		kosmoksikseen
kosmoksiksensa
abessive kosmoksettaan
kosmoksettansa 		kosmoksittaan
kosmoksittansa
instructive — —
comitative — kosmoksineen
kosmoksinensa

Derived terms[edit]

compounds

Further reading[edit]

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

Internationalism; compare English cosmos, French cosmos, German Kosmos, ultimately from Ancient Greek κόσμος (kósmos).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

kosmos m inan

  1. (cosmology) cosmos, universe (the Universe)
    Synonyms: uniwersum, wszechświat
  2. (cosmology) outer space (the region of space immediately beyond Earth's atmosphere)
    Synonym: przestrzeń kosmiczna
  3. (philosophy) cosmos (whole world, in the sense of perspective or social setting)

Declension[edit]

Declension of kosmos
singular
nominative kosmos
genitive kosmosu
dative kosmosowi
accusative kosmos
instrumental kosmosem
locative kosmosie
vocative kosmosie

Derived terms[edit]

nouns

Related terms[edit]

adjective
adverb
prefix

Noun[edit]

kosmos m inan

  1. cosmos (any herb of the genus Cosmos)
    Synonym: onętek

Declension[edit]

Declension of kosmos
singular plural
nominative kosmos kosmosy
genitive kosmosu kosmosów
dative kosmosowi kosmosom
accusative kosmos kosmosy
instrumental kosmosem kosmosami
locative kosmosie kosmosach
vocative kosmosie kosmosy

Further reading[edit]

  • kosmos in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kosmos in Polish dictionaries at PWN

Swedish[edit]

Noun[edit]

kosmos n

  1. cosmos

Usage notes[edit]

Uninflected.

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

See also[edit]

References[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=kosmos&oldid=78885056"