królik

See also: Królik

Polish

Etymology

król (“archaic word for rabbit”) +‎ -ik (diminutive suffix), from (deprecated template usage) [etyl] Proto-Slavic *korlikъ, a calque of (deprecated template usage) [etyl] Middle High German küniklīn, künlin, künglin, itself from (deprecated template usage) [etyl] Latin cunīculus (“rabbit”), from (deprecated template usage) [etyl] Ancient Greek κύνικλος (kúniklos).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkru.lik/

• Audio:

  (file)

Noun

1. rabbit (mammal)
2. (rare) diminutive of król
   • 1922, Janusz Korczak, Król Maciuś Pierwszy

     Ooo, król idzie, królik! O, jaki malutki! Płaczesz, króliku Maciusiu? Chodź, nosek ci utrzemy.

Declension

Declension of królik

	singular	plural
nominative	królik	króliki
genitive	królika	królików
dative	królikowi	królikom
accusative	królika	króliki
instrumental	królikiem	królikami
locative	króliku	królikach
vocative	króliku	króliki

Derived terms

• (adjective) króliczy
• (noun) królikarnia

Descendants

• → Russian: кролик (krolik), кро́ликъ (królik) — Pre-reform orthography (1918)
  • → Bezhta: королик (korolik)
  • → Ingrian: kroolikka
  • → Karelian:
    • South Karelian: krollikka
  • → Latvian: kraliņš

Further reading

• Template:R:PWN