król

See also: krol, Krol, krȯl, kröl, krōl, and Król

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *korľь, thought to be from Old High German Karl.

Pronunciation

• IPA^(key): /krul/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ul
• Syllabification: król
• Homophones: Król, krul, Krul

Noun

król m pers (diminutive królewiątko, feminine królowa)

1. king (male monarch)

Declension

Declension of król

	singular	plural
nominative	król	królowie/króle (deprecative)
genitive	króla	królów
dative	królowi	królom
accusative	króla	królów
instrumental	królem	królami
locative	królu	królach
vocative	królu	królowie

Derived terms

adverb

• tam, gdzie król piechotą chodzi

 

• bezkrólewie
• Król
• królestwo
• królewiacki
• królewiak
• królewiątko
• królewicz
• królewna
• królewski
• królewskość
• królewszczyzna
• króliczek
• królik
• królowa
• królować
• królowanie
• Trzej Królowie

 

Noun

król m anim

1. (chess, card games) king

   król karo ― king of diamonds

   król kier ― king of hearts

   król pik ― king of spades

   król trefl ― king of clubs

2. (jargon) rabbit

   Synonym: (more commonly) królik

Declension

Declension of król

	singular	plural
nominative	król	króle
genitive	króla	króli
dative	królowi	królom
accusative	króla	króle
instrumental	królem	królami
locative	królu	królach
vocative	królu	króle

See also

Chess pieces in Polish · bierki szachowe (layout · text)
król	hetman, królowa, królówka, dama	wieża	goniec, laufer, giermek	skoczek, koń, konik	pion, pionek

Further reading

• król in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• król in Polish dictionaries at PWN