goniec

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl
gońce

Etymology[edit]

From gonić +‎ -ec.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈɡɔ.ɲɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲɛt͡s
  • Syllabification: go‧niec

Noun[edit]

goniec m pers

  1. messenger

Declension[edit]

Declension of goniec
singular plural
nominative goniec gońcowie/gońce (deprecative)
genitive gońca gońców
dative gońcowi gońcom
accusative gońca gońców
instrumental gońcem gońcami
locative gońcu gońcach
vocative gończe gońcowie

Noun[edit]

goniec m animal

  1. (chess) bishop
    Synonym: laufer

Declension[edit]

Declension of goniec
singular plural
nominative goniec gońce
genitive gońca gońców
dative gońcowi gońcom
accusative gońca gońce
instrumental gońcem gońcami
locative gońcu gońcach
vocative gońcu gońce

See also[edit]

Chess pieces in Polish · bierki szachowe (layout · text)
♚ ♛ ♜ ♝ ♞ ♟
król hetman, królowa, królówka, dama wieża goniec, laufer, giermek skoczek, koń, konik pion, pionek

Further reading[edit]

  • goniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • goniec in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=goniec&oldid=78232576"