kraba

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ingrian

[edit]
Kraba.

Etymology

[edit]

Borrowed from Russian краб (krab).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kraba

  1. crab
    • 1937, V. A. Tetjurev, translated by N. J. Molotsova, Loonnontiito oppikirja alkușkoulua vart (toin osa), Leningrad: Riikin Ucebno-Pedagogiceskoi Izdateljstva, page 28:
      Kraban pihet välistää katkiijaat, mut kiiree kasvaat jällee.
      The pincers of a crab break from time to time, but they quickly grow back.

Declension

[edit]
Declension of kraba (type 3/kana, no gradation, gemination)
singular plural
nominative kraba krabat
genitive kraban krabboin
partitive krabbaa kraboja
illative krabbaa krabboi
inessive krabas krabois
elative krabast kraboist
allative kraballe kraboille
adessive krabal kraboil
ablative krabalt kraboilt
translative krabaks kraboiks
essive krabanna, krabbaan kraboinna, krabboin
exessive1) krabant kraboint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

See also

[edit]

Kavalan

[edit]

Noun

[edit]

kraba

  1. duck (domesticated or wild)

Lower Sorbian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Middle Low German krabbe, from Proto-Germanic *krabbô.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

kraba f animal

  1. crab

Declension

[edit]