kruisboog

Dutch

Etymology

From Middle Dutch cruysboge, cruysboghe, kruysbooghe. kruis (“cross”) +‎ boog (“arc, arch, bow”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkrœy̯s.boːx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: kruis‧boog

Noun

kruisboog m (plural kruisbogen, diminutive kruisboogje n)

1. crossbow

   Hij schoot een pijl af met zijn kruisboog. ― He shot an arrow with his crossbow.

   De kruisboog was een populair wapen in de middeleeuwen. ― The crossbow was a popular weapon in the Middle Ages.

2. ogive

   De architect gebruikte een kruisboog ontwerp in de gotische kathedraal. ― The architect used an ogive design in the Gothic cathedral.

Antonyms

• (antonym(s) of “weapon”): handboog

Derived terms

• kruisboogschutter