léigh

See also: leigh, Leigh, and lèigh

Irish

(Munster) IPA^(key): /lʲeːɟ/
(Cois Fharraige) IPA^(key): (imperative) /l̠ʲeː/, (analytic past indicative) /lʲeː/
(Mayo, Ulster) IPA^(key): (imperative) /l̠ʲeːj/, (analytic past indicative) /lʲeːj/^[1]
Homophone: leáigh (Ulster)

léigh (present analytic léann, future analytic léifidh, verbal noun léamh, past participle léite)

conjugation of léigh (first conjugation – C)

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	léamh
past participle	léite
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	léim	léann tú; léir^†	léann sé, sí	léimid	léann sibh	léann siad; léid^†	a léann; a léas	léitear
past	léigh mé; léas	léigh tú; léis	léigh sé, sí	léamar; léigh muid	léigh sibh; léabhair	léigh siad; léadar	a léigh / ar léigh*	léadh
past habitual	léinn	léiteá	léadh sé, sí	léimis; léadh muid	léadh sibh	léidís; léadh siad	a léadh / a léadh*	léití
future	léifidh mé; léifead	léifidh tú; léifir^†	léifidh sé, sí	léifimid; léifidh muid	léifidh sibh	léifidh siad; léifid^†	a léifidh; a léifeas	léifear
conditional	léifinn	léifeá	léifeadh sé, sí	léifimis; léifeadh muid	léifeadh sibh	léifidís; léifeadh siad	a léifeadh / a léifeadh*	léifí
subjunctive
present	go lé mé; go léad^†	go lé tú; go léir^†	go lé sé, sí	go léimid; go lé muid	go lé sibh	go lé siad; go léid^†	—	go léitear
past	dá léinn	dá léiteá	dá léadh sé, sí	dá léimis; dá léadh muid	dá léadh sibh	dá léidís; dá léadh siad	—	dá léití
imperative
–	léim	léigh	léadh sé, sí	léimis	léigí; léidh^†	léidís	—	léitear

* indirect relative
† archaic or dialect form

léigh (present analytic léann, future analytic léifidh, verbal noun léamh, past participle léite)

^ Quiggin, E. C. (1906), A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, § 230, page 84
^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “légaid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language