léigh

See also: leigh, Leigh, and lèigh

Irish

Etymology

From Old Irish légaid, from Latin legō.

Pronunciation

• IPA^(key): /lʲeːɟ/
• IPA^(key): /l̠ʲeː/ (imperative), IPA^(key): /lʲeː/ (analytic past indicative)
• IPA^(key): /l̠ʲeːj/ (imperative), IPA^(key): /lʲeːj/ (analytic past indicative)

Verb

léigh (present analytic léann, future analytic léifidh, verbal noun léamh, past participle léite)

1. (transitive) read

Conjugation

conjugation of léigh (first conjugation – C)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	léim	léann tú; léir†	léann sé, sí	léimid	léann sibh	léann siad; léid†	a léann; a léas	léitear
	past	léigh mé; léas	léigh tú; léis	léigh sé, sí	léamar; léigh muid	léigh sibh; léabhair	léigh siad; léadar	a léigh / ar léigh*	léadh
	past habitual	léinn	léiteá	léadh sé, sí	léimis; léadh muid	léadh sibh	léidís; léadh siad	a léadh / a léadh*	léití
future		léifidh mé; léifead	léifidh tú; léifir†	léifidh sé, sí	léifimid; léifidh muid	léifidh sibh	léifidh siad; léifid†	a léifidh; a léifeas	léifear
conditional		léifinn	léifeá	léifeadh sé, sí	léifimis; léifeadh muid	léifeadh sibh	léifidís; léifeadh siad	a léifeadh / a léifeadh*	léifí
subjunctive	present	go lé mé; go léad†	go lé tú; go léir†	go lé sé, sí	go léimid; go lé muid	go lé sibh	go lé siad; go léid†	—	go léitear
	past	dá léinn	dá léiteá	dá léadh sé, sí	dá léimis; dá léadh muid	dá léadh sibh	dá léidís; dá léadh siad	—	dá léití
imperative		léim	léigh	léadh sé, sí	léimis	léigí; léidh†	léidís	—	léitear
verbal noun		léamh
past participle		léite

* indirect relative
† archaic or dialect form

References

• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “légaid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
• Template:R:ga:Dinneen
• Ó Dónaill, Niall (1977) “léigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN