levente
See also: Levente
Hungarian
Etymology
Loanword. Compare Ottoman Turkish [script needed] (levent), [script needed] (levend, “volunteer sailor”).
Pronunciation
Noun
levente (plural leventék)
- (in the Middle Ages) knight
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | levente | leventék |
accusative | leventét | leventéket |
dative | leventének | leventéknek |
instrumental | leventével | leventékkel |
causal-final | leventéért | leventékért |
translative | leventévé | leventékké |
terminative | leventéig | leventékig |
essive-formal | leventeként | leventékként |
essive-modal | — | — |
inessive | leventében | leventékben |
superessive | leventén | leventéken |
adessive | leventénél | leventéknél |
illative | leventébe | leventékbe |
sublative | leventére | leventékre |
allative | leventéhez | leventékhez |
elative | leventéből | leventékből |
delative | leventéről | leventékről |
ablative | leventétől | leventéktől |
non-attributive possessive - singular |
leventéé | leventéké |
non-attributive possessive - plural |
leventééi | leventékéi |
Possessive forms of levente | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | leventém | leventéim |
2nd person sing. | leventéd | leventéid |
3rd person sing. | leventéje | leventéi |
1st person plural | leventénk | leventéink |
2nd person plural | leventétek | leventéitek |
3rd person plural | leventéjük | leventéik |