marszczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *mъrščiti.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈmar.ʂt͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -arʂt͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: mar‧szczyć

Verb

[edit]

marszczyć impf (perfective zmarszczyć)

  1. (transitive) to wrinkle, to furrow (e.g. one's eyebrows)
  2. (reflexive with się) to ripple (e.g. of a water's surface)

Conjugation

[edit]
Conjugation of marszczyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive marszczyć
present tense 1st marszczę marszczymy
2nd marszczysz marszczycie
3rd marszczy marszczą
impersonal marszczy się
past tense 1st marszczyłem,
-(e)m marszczył
marszczyłam,
-(e)m marszczyła
marszczyłom,
-(e)m marszczyło
marszczyliśmy,
-(e)śmy marszczyli
marszczyłyśmy,
-(e)śmy marszczyły
2nd marszczyłeś,
-(e)ś marszczył
marszczyłaś,
-(e)ś marszczyła
marszczyłoś,
-(e)ś marszczyło
marszczyliście,
-(e)ście marszczyli
marszczyłyście,
-(e)ście marszczyły
3rd marszczył marszczyła marszczyło marszczyli marszczyły
impersonal marszczono
future tense 1st będę marszczył,
będę marszczyć
będę marszczyła,
będę marszczyć
będę marszczyło,
będę marszczyć
będziemy marszczyli,
będziemy marszczyć
będziemy marszczyły,
będziemy marszczyć
2nd będziesz marszczył,
będziesz marszczyć
będziesz marszczyła,
będziesz marszczyć
będziesz marszczyło,
będziesz marszczyć
będziecie marszczyli,
będziecie marszczyć
będziecie marszczyły,
będziecie marszczyć
3rd będzie marszczył,
będzie marszczyć
będzie marszczyła,
będzie marszczyć
będzie marszczyło,
będzie marszczyć
będą marszczyli,
będą marszczyć
będą marszczyły,
będą marszczyć
impersonal będzie marszczyć się
conditional 1st marszczyłbym,
bym marszczył
marszczyłabym,
bym marszczyła
marszczyłobym,
bym marszczyło
marszczylibyśmy,
byśmy marszczyli
marszczyłybyśmy,
byśmy marszczyły
2nd marszczyłbyś,
byś marszczył
marszczyłabyś,
byś marszczyła
marszczyłobyś,
byś marszczyło
marszczylibyście,
byście marszczyli
marszczyłybyście,
byście marszczyły
3rd marszczyłby,
by marszczył
marszczyłaby,
by marszczyła
marszczyłoby,
by marszczyło
marszczyliby,
by marszczyli
marszczyłyby,
by marszczyły
impersonal marszczono by
imperative 1st niech marszczę marszczmy
2nd marszcz marszczcie
3rd niech marszczy niech marszczą
active adjectival participle marszczący marszcząca marszczące marszczący marszczące
passive adjectival participle marszczony marszczona marszczone marszczeni marszczone
contemporary adverbial participle marszcząc
verbal noun marszczenie
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • marszczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • marszczyć in Polish dictionaries at PWN