masculus
Latin
Alternative forms
Etymology
Diminutive, from mās (“male, man”) + -culus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈmaːs.ku.lus/, [ˈmäːs̠kʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈmas.ku.lus/, [ˈmäskulus]
Adjective
māsculus (feminine māscula, neuter māsculum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | māsculus | māscula | māsculum | māsculī | māsculae | māscula | |
Genitive | māsculī | māsculae | māsculī | māsculōrum | māsculārum | māsculōrum | |
Dative | māsculō | māsculō | māsculīs | ||||
Accusative | māsculum | māsculam | māsculum | māsculōs | māsculās | māscula | |
Ablative | māsculō | māsculā | māsculō | māsculīs | |||
Vocative | māscule | māscula | māsculum | māsculī | māsculae | māscula |
Derived terms
Descendants
Noun
māsculus m (genitive māsculī); second declension
Declension
Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | māsculus | māsculī |
Genitive | māsculī | māsculōrum |
Dative | māsculō | māsculīs |
Accusative | māsculum | māsculōs |
Ablative | māsculō | māsculīs |
Vocative | māscule | māsculī |
References
- “masculus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “masculus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- masculus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.