merdnąć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *mъrdnǫti. By surface analysis, merdać +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmɛr.dnɔɲt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛrdnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: mer‧dnąć

Verb

merdnąć pf (imperfective merdać)

1. (intransitive, of dogs) to wag (to swing one's tail from side to side)

   Synonym: zamerdać

   Hypernym: machnąć

   Pies merdnął ogonem. ― The dog wagged its tail.

Conjugation

Conjugation of merdnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		merdnąć
future tense	1st	merdnę			merdniemy
	2nd	merdniesz			merdniecie
	3rd	merdnie			merdną
	impersonal	merdnie się
past tense	1st	merdnąłem, -(e)m merdnął	merdnęłam, -(e)m merdnęła	merdnęłom, -(e)m merdnęło	merdnęliśmy, -(e)śmy merdnęli	merdnęłyśmy, -(e)śmy merdnęły
	2nd	merdnąłeś, -(e)ś merdnął	merdnęłaś, -(e)ś merdnęła	merdnęłoś, -(e)ś merdnęło	merdnęliście, -(e)ście merdnęli	merdnęłyście, -(e)ście merdnęły
	3rd	merdnął	merdnęła	merdnęło	merdnęli	merdnęły
	impersonal	merdnięto
conditional	1st	merdnąłbym, bym merdnął	merdnęłabym, bym merdnęła	merdnęłobym, bym merdnęło	merdnęlibyśmy, byśmy merdnęli	merdnęłybyśmy, byśmy merdnęły
	2nd	merdnąłbyś, byś merdnął	merdnęłabyś, byś merdnęła	merdnęłobyś, byś merdnęło	merdnęlibyście, byście merdnęli	merdnęłybyście, byście merdnęły
	3rd	merdnąłby, by merdnął	merdnęłaby, by merdnęła	merdnęłoby, by merdnęło	merdnęliby, by merdnęli	merdnęłyby, by merdnęły
	impersonal	merdnięto by
imperative	1st	niech merdnę			merdnijmy
	2nd	merdnij			merdnijcie
	3rd	niech merdnie			niech merdną
anterior adverbial participle		merdnąwszy
verbal noun		merdnięcie

Further reading

• merdnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• merdnąć in Polish dictionaries at PWN