merso

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 19:39, 13 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Italian

Etymology

From Latin mersus.

Verb

Lua error in Module:it-headword at line 114: Parameter 1 is not used by this template.

  1. past participle of mergere

Anagrams


Latin

Etymology

Frequentative of mergō; cf. mersus.

Pronunciation

Verb

mersō (present infinitive mersāre, perfect active mersāvī, supine mersātum); first conjugation

  1. I immerse
  2. I overwhelm, drown

Conjugation

   Conjugation of mersō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present mersō mersās mersat mersāmus mersātis mersant
imperfect mersābam mersābās mersābat mersābāmus mersābātis mersābant
future mersābō mersābis mersābit mersābimus mersābitis mersābunt
perfect mersāvī mersāvistī mersāvit mersāvimus mersāvistis mersāvērunt,
mersāvēre
pluperfect mersāveram mersāverās mersāverat mersāverāmus mersāverātis mersāverant
future perfect mersāverō mersāveris mersāverit mersāverimus mersāveritis mersāverint
passive present mersor mersāris,
mersāre
mersātur mersāmur mersāminī mersantur
imperfect mersābar mersābāris,
mersābāre
mersābātur mersābāmur mersābāminī mersābantur
future mersābor mersāberis,
mersābere
mersābitur mersābimur mersābiminī mersābuntur
perfect mersātus + present active indicative of sum
pluperfect mersātus + imperfect active indicative of sum
future perfect mersātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present mersem mersēs merset mersēmus mersētis mersent
imperfect mersārem mersārēs mersāret mersārēmus mersārētis mersārent
perfect mersāverim mersāverīs mersāverit mersāverīmus mersāverītis mersāverint
pluperfect mersāvissem mersāvissēs mersāvisset mersāvissēmus mersāvissētis mersāvissent
passive present merser mersēris,
mersēre
mersētur mersēmur mersēminī mersentur
imperfect mersārer mersārēris,
mersārēre
mersārētur mersārēmur mersārēminī mersārentur
perfect mersātus + present active subjunctive of sum
pluperfect mersātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present mersā mersāte
future mersātō mersātō mersātōte mersantō
passive present mersāre mersāminī
future mersātor mersātor mersantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives mersāre mersāvisse mersātūrum esse mersārī mersātum esse mersātum īrī
participles mersāns mersātūrus mersātus mersandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
mersandī mersandō mersandum mersandō mersātum mersātū

References

  • merso”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • merso”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • merso in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.