nukkig

Dutch

Etymology

From nuk +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈnʏ.kəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: nuk‧kig
• Rhymes: -ʏkəx

Adjective

nukkig (comparative nukkiger, superlative nukkigst)

1. (describing moods or personalities) moody, inconstant, temperamental.

Inflection

Declension of nukkig
uninflected	nukkig
inflected	nukkige
comparative	nukkiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		nukkig	nukkiger	het nukkigst het nukkigste
indefinite	m./f. sing.	nukkige	nukkigere	nukkigste
	n. sing.	nukkig	nukkiger	nukkigste
	plural	nukkige	nukkigere	nukkigste
definite		nukkige	nukkigere	nukkigste
partitive		nukkigs	nukkigers	—