obkładka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: obkładką

Polish[edit]

Etymology[edit]

From obkładać +‎ -ka. First attested in 1807.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ɔpˈkwat.ka/
  • Rhymes: -atka
  • Syllabification: ob‧kład‧ka

Noun[edit]

obkładka f

  1. (obsolete) cover (that which covers)
    Synonym: okładka

Declension[edit]

Derived terms[edit]

adjective

Related terms[edit]

adjective
nouns
verbs

References[edit]

  1. ^ P G Poinsot (1807) Przyiaciel gospodarzy i ogrodników : dzieło zawieraiące wiadomości do poięcia łatwe a doświadczeniem stwierdzone, tudzież prawidła ogólne i szczególne chodzenia koło roli i ogrodów[1] (in Polish), volume 2, Ogrodnictwo, page 114

Further reading[edit]